Είπαμε σαν Έλληνες πολίτες, λάτρεις της παράδοσης και του πολιτισμού μας να πάμε ένα μίνι ταξίδι αναψυχής στην Αθήνα. Επιλέξαμε τέσσερις μέρες του Μαΐου για να έχουμε στις βόλτες μας σύμμαχο τον καιρό.
Την πρώτη ημέρα φυσικά επισκεφτήκαμε την Ακρόπολη, κάτι που ήταν ο πρώτος και κύριος λόγος της εκδρομής μας στην πόλη. Να δούμε από κοντά τον Παρθενώνα, το σήμα κατατεθέν της Ελλάδας που τόσους ανθρώπους από όλο τον κόσμο προσελκύει .
Το μεγαλείο των μνημείων, το πόσο καλοδιατηρημένα και επιβλητικά είναι μας άφησαν άφωνους. Πώς αυτά τα οικοδομήματα 5000 ετών μένουν ανέπαφα στο πέρασμα των χρόνων; Πώς με εκείνα τα μέσα που είχαν οι άνθρωποι, δηλαδή τα χέρια και την ψυχή τους κατάφεραν να δημιουργήσουν κάτι τόσο καταπληκτικό; Απορίες που φαντάζομαι έχει κάθε επισκέπτης εκεί.
Σάββατο πρωί λοιπόν , με πολύ ήλιο, χωρίς αντηλιακό (κάτι που δεν συνιστώ σε κανέναν γιατί εγώ προσωπικά κάηκα) μείναμε σε εκείνον τον βραχώδη λόφο να θαυμάζουμε τον αρχαίο πολιτισμό σε αντίθεση με το απέραντο σύγχρονο τσιμέντο που απλωνόταν τριγύρω. Οι φωτογραφικές μηχανές είχαν πάρει φωτιά από τους χιλιάδες επισκέπτες του χώρου. Κινέζοι , Γερμανοί , Ρώσοι, Ινδοί, από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Τα λόγια είναι λίγα μπροστά στην εικόνα των μνημείων. Επόμενη μας στάση ο ναός του Ολυμπίου Διός.
Με φόντο τον λόφο της Ακρόπολης και τον Παρθενώνα καθίσαμε κάτω από ένα δέντρο και απολαύσαμε το δροσερό αεράκι με ένα εξίσου δροσερό νεράκι! Η ώρα φαγητού είχε φτάσει και προτιμήσαμε τα παλιά σουβλατζίδικα στου Ψυρρή για να πάρουμε δυνάμεις να συνεχίσουμε την ημέρα.
Μετά το γεύμα με την καταπληκτική χωριάτικη σαλάτα με κάπαρη (κάτι που λάτρευα και δεν το ήξερα ως τότε) περπατήσαμε ως το Μοναστηράκι για καφέ με θέα! Οι ταράτσες που διαμορφώθηκαν σε καφέ μπαρ ήταν ότι χρειαζόμασταν. Υπέροχος καιρός , παγωμένος καφές , καταπληκτική θέα και κόσμος… πολύς κόσμος να σουλατσάρει στην πλατεία! Η πιο πολυπολιτισμική πλατεία της χώρας! Από ψητά καλαμπόκια και καρύδες σε νερό μέχρι τους ήχους των κρουστών από πλανόδιους καλλιτέχνες . Όλα συνδέονται αρμονικά εκεί!
Την επόμενη ημέρα επισκεφτήκαμε το νέο μουσείο της Ακρόπολης. Από παντού ¨φωνάζει¨ το ελληνικό αίτημα για την επανένωση τον μάρμαρων. Όπως έλεγε η Μελίνα Μερκούρη ¨…Ελπίζω να δω τα μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα εγώ θα ξαναγεννηθώ…¨
Η ημέρα συνεχίστηκε στην νότια μεριά της πόλης, στην μαρίνα Φλοίσβου για φαγητό και για gluten free γλυκό στο Παλαιό Φάληρο. Μια άλλη πλευρά της πόλης πολύ όμορφη και ήσυχη.
Η τρίτη μέρα ήταν αφιερωμένη στο κέντρο της πόλης, Ερμού , Μοναστηράκι και φυσικά Βουλή των Ελλήνων. Στο μνημείο του αγνώστου στρατιώτη , με τους Εύζωνες που στέκονται υπομονετικά σε όλες τις καιρικές συνθήκες και ο κόσμος απλά να τους φωτογραφίζει. Ήμασταν οι μοναδικοί ίσως έλληνες εκείνη την ώρα στο μνημείο και ανυψώθηκε το εθνικό μας φρόνημα!
Κατά την επιστροφή μας στην Θεσσαλονίκη διαπιστώσαμε ότι ζούμε σε μια πολύ μικρή και ήσυχη πόλη. Η Αθήνα όμως είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου με τεράστια ιστορία που αξίζει να επισκεφτείς.
Οι τελικές εντυπώσεις ; Θετικές!!
