Είναι κάποιες περιοχές του πλανήτη οι οποίες εξαιτίας της υπερβολικής προβολής τους στα κοινωνικά δίκτυα και στα ταξιδιωτικά ιστολόγια, νιώθεις πως τις γνωρίζεις πριν ακόμη τις επισκεφτείς. Κατά κάποιο τρόπο τις έχεις αποτυπωμένες στο νου σου και μόλις τις αντικρύσεις είναι σα να συναντάς ένα γνώριμο μέρος. Ένας τέτοιος τόπος είναι και η πανέμορφη λίμνη Bled στη βόρεια Σλοβενία, με το χαρακτηριστικό νησάκι στη μέση. Μια γωνιά της χώρας με απίστευτη φυσική ομορφιά την οποία μόλις αντίκρυσα ήταν σα να συνάντησα μια παλιά γνώριμη.
Αναμφίβολα τα τελευταία χρόνια είναι από τα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη της Ευρώπης, πράγμα διόλου παράξενο μιας και πρόκειται για ένα παραμυθένιο τοπίο. Πλήθος τουριστών συρρέουν στην περιοχή από διάφορες γωνιές του πλανήτη και πλέον αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά θέρετρα της κεντρικής Ευρώπης. Από την εποχή της Αυστροουγγαρίας, της Γιουγκοσλαβίας και μετά την ανεξαρτησία της Σλοβενίας το 1991, ο τόπος δέχεται αμέτρητους τουρίστες ντόπιους και μη. Ένας από τους μη ντόπιους που επισκέφτηκαν το μέρος το φθινόπωρο του 2021 ήταν και ο υπογράφων. Για καλή μου τύχη θα προσέθετα.
Η συγκεκριμένη ειδυλλιακή λίμνη βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας και περιτριγυρίζεται από πανέμορφα δάση. Είναι άριστα τοποθετημένη στους πρόποδες των Ιουλιανών Άλπεων και η έκταση της είναι σχετικά μικρή, μόλις 1,5 τετραγωνικό χιλιόμετρο, με το μέγιστο βάθος της να μην ξεπερνά τα 30 μέτρα. Ένας τόπος που ανέκαθεν μάγευε τον επισκέπτη.
Όπως σχεδόν πάντοτε έτσι και αυτή τη φορά δεν έκανα ιδιαίτερο προγραμματισμό πριν από το ταξίδι μου. Σαφώς σε κάθε εκδρομή έχω στο νου μου ένα βασικό πρόγραμμα που θα ακολουθήσω, αλλά δε θέλω να υπάρχει ενα αυστηρό πλάνο με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, το οποίο μόνο να με αγχώσει θα καταφέρει και σίγουρα δε θα ευχαριστηθώ την επίσκεψή μου. Σα λάτρης της γεωγραφίας και σαν εύκολα προσανατολισμένος τύπος, μπορώ να κρίνω προς τα που να κινηθώ κυρίως από ένστικτο, χωρίς ιδιαίτερη μελέτη. Γνωρίζω επίσης πως σε μια ολιγοήμερη εκδρομή δε θα μπορέσω να εξερευνήσω μια χώρα, απλώς θα θαυμάσω μερικά σημεία της όσο καλύτερα μπορώ. Αν πάλι δεν προλάβω να δω κάποιο μέρος, να με συγχωρεί, ίσως μια επόμενη φορά, ίσως και ποτέ. Σκοπός είναι να περάσω καλά και να αποκομίσω όσο γίνεται περισσότερες εμπειρίες δίχως άγχος και πανικό.
Ο βασικός λόγος του ταξιδιού μου στη Σλοβενία ήταν ένας αγώνας ορεινού τρεξίματος στα δυτικά της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Ιταλία. Από εκεί και πέρα, όσα παραπάνω ζούσα και έβλεπα θα ήταν επιπλέον κέρδος. Σα βάση τις ημέρες πριν τον αγώνα επέλεξα την πρωτεύουσα της Σλοβενίας. Η όμορφη Λιουμπλιάνα μιας και βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της χώρας, σου δίνει τη δυνατότητα για πολλές ημερήσιες εξορμήσεις. Επιπρόσθετα οι συγκοινωνίες και οι υποδομές της χώρας είναι υψηλού επιπέδου, οπότε κάθε οδική απόδραση είναι εύκολη και ασφαλής.
Το νοητό μου πρόγραμμα πρόσταξε τη λίμνη Bled ως επόμενο προορισμό και ήταν πράγματι πολύ απλό να μεταβώ σε αυτήν, δίχως να κάνω κανέναν ιδιαίτερο προγραμματισμό πρωτίστως. Αρκούσε μονάχα να περπατήσω μέχρι τον τερματικό σταθμό των λεωφορείων, που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της Λιουμπλιάνα και να επιβιβαστώ σε ένα όχημα. Τα δρομολόγια ξεκινούν συνήθως κάθε μία ώρα και το κόστος χονδρικά ανέρχεται στα 13 ευρώ μετ’ επιστροφής. Η διάρκεια της διαδρομής κυμαίνεται από 1h μέχρι 1h20′ ανάλογα με τις στάσεις και τα λεωφορεία είναι σύγχρονα και καθαρά.
Στο συγκεκριμένο κείμενο δε θα κάνω εκτενείς αναφορές στα ιστορικά στοιχεία της περιοχής, αλλά θα αναλύσω τα της επίσκεψής μου, παραθέτοντας μερικές από τις φωτογραφίες μου. Άλλωστε στο wikipedia υπάρχουν άφθονες πληροφορίες όσο αφορά την ιστορία του τόπου και έχουν γραφτεί δεκάδες χιλιάδες άρθρα για την περιοχή. Προσωπικά έκανα ένα σύντομο πέρασμα και το χάρηκα πραγματικά.
Ήταν ένα κρύο πρωινό πέμπτης στην πρωτεύουσα της χώρας όταν επιβιβάστηκα στο λεωφορείο για το βορρά της χώρας. Η ομίχλη μας συνόδευε σε όλη τη διαδρομή και αναρωτιόμουν αν θα ήμουν τυχερός ώστε να μην είναι ομιχλώδες το τοπίο στη λίμνη, με σκοπό να απολαύσω την πολλά υποσχόμενη θέα. Θα ήταν πράγματι κρίμα να βρίσκεται κανείς σε ένα υπέροχο μέρος έχοντας υψηλές προσδοκίες και να μην μπορεί να το απολαύσει λόγω καιρικών συνθηκών.
Έπειτα από μία όμορφη διαδρομή προς τα σύνορα με την Αυστρία, το λεωφορείο σταματά σε κεντρικό σημείο του οικισμού Bled, μόλις μερικά μέτρα από τις όχθες της λίμνης. Ευτυχώς την ημέρα της επίσκεψής μου η τύχη εν τέλει ήταν με το μέρος μου. Ο καιρός αποδείχθηκε τέλειος και ιδανικός για περίπατο. Είχε αυτόν τον τέλειο φθινοπωρινό καιρό κατά τον οποίο περπατάς δίχως να ιδρώνεις και μόλις ξαποστάσεις λιγάκι, αρκεί μια ψιλή ζακέτα για να καλυφθείς. Ούτε παραγγελία να τον είχα.
Το μόνο που αρκούσε πλέον ήταν να ξεχυθώ για να την εξερευνήσω. Περιμετρικά της συγκεκριμένης λίμνης υπάρχει ένα εξαιρετικό μονοπάτι-δρόμος όπου μπορεί κανείς να πεζοπορήσει με ασφάλεια κάνοντας το γύρο της. Θεωρητικά η διαδρομή με ένα χαλαρό περπάτημα υπολογίζεται στις δύο ώρες. Προσωπικά έκανα πολύ περισσότερες μιας και αφενός δε βιαζόμουν και αφετέρου έκανα πολλές στάσεις για φωτογραφίες και εξερευνούσα όποιο επιπλέον μονοπατάκι έβλεπα μπροστά μου. Η διαδρομή μιας και είναι επίπεδη και βατή, ενδείκνυται για κάθε ηλικία. Η γυρολιμνιά είναι μια πανέμορφη βόλτα. Για όποιον επιπροσθέτως θέλει να δει και τη θέα της λίμνης από πιο ψηλά μπορεί είτε να ανεβεί στο κάστρο του Bled, είτε να ακολουθήσει το μονοπάτι Ojstrica που θα τον οδηγήσει σε ένα όμορφο πλάτωμα.
Το συγκεκριμένο μονοπατάκι που άλλοτε είναι βατό και άλλοτε μοιάζει με νεροφαγιά είναι πολύ γνωστό στους εκδρομείς. Ολόκληρες οικογένειες πεζοπορούν αυτή τη μικρή αλλά απαιτητική διαδρομή μέχρι τα υψηλότερα σημεία της. Η ανταμοιβή φυσικά είναι η υπέροχη θέα και μερικές χαμένες θερμίδες. Από εκεί ψηλά απολαμβάνεις ακόμη περισσότερο το μεγαλείο της περιοχής. Στην απέναντι όχθη διακρίνεται το κάστρο της περιοχής και στο βάθος φαίνεται το Τρίγκλαβ , το υψηλότερο βουνό της Σλοβενίας.
Όταν βρέθηκα πάλι στις όχθες της λίμνης συνέχισα για να ολοκληρώσω την κυκλική μου βόλτα. Σήμα κατατεθέν καθ’ όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας μου ήταν το νησί της λίμνης με τα όμορφα κτίσματα εντός της μικρής του έκτασης. Από τα χρόνια tης αρχαιότητας το συγκεκριμένο νησάκι ήταν τόπος παγανιστικής λατρείας. Έπειτα από την εκχριστιάνιση της περιοχής τον 8ο αιώνα μ.Χ το νησί εξακολούθησε να είναι θρησκευτικό προσκύνημα, πλέον της Παρθένου Μαρίας. Μια συστάδα ναών, ασκηταριών, αποθηκών, κατοικιών δημιουργούν την εντύπωση ενός μικρού οικισμού εντός της νήσου.
Ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει πολύ εύκολα εκεί μιας και σε πολλά σημεία της ακτής υπάρχουν μικρά κωπήλατα πλοιάρια. Μάλιστα λέγεται πως πολλοί από τους σύγχρονους αδειούχους βαρκάρηδες είναι απευθείας απόγονοι από τους πρώτους ιδιοκτήτες, οι οποίοι έλαβαν τη συγκεκριμένη άδεια από την βασίλισσα Maria Theresa. Οι συγκεκριμένες επίσημες άδειες δόθηκαν σε αγρότες της περιοχής που υπήρξαν αδικημένοι στη διανομή γης. Γύρω στο 1590 εμφανίστηκαν οι πρώτες ξύλινες Pletna και με τα πολύχρωμα πανιά τους, πλέουν στη σύγχρονη μορφή τους μέχρι και σήμερα.
Όσο συνέχιζα τη βόλτα μου πλάι στη λίμνη τόσο άκουγα ανά άτακτα διαστήματα χτυπήματα καμπάνας. Αρχικά θεώρησα πως υπήρχε κάποιος λόγος για να ακούγονται. Έπειτα έμαθα πως οι κωδωνοκρουσίες οφειλόταν στους επισκέπτες του νησιού, μιας και θεωρείται σα ένα είδος τάματος να κάνει ο προσκυνητής μια ευχή αφιερωμένη την Παναγία και να χτυπήσει την καμπάνα του ναού. Όσο οι επισκέπτες του νησιού πήγαιναν και ερχόντουσαν και οι ψαράδες στις όχθες ήλπιζαν σε μια καλή ψαριά, τόσο ο υπογράφων και οι λοιποί περιπατητές συνεχίζαμε τη βόλτα μας.
Ήταν πλέον η στιγμή για ένα μικρό διάλλειμα. Ένα απλό σάντουιτς με ένα χυμό που προμηθεύτηκα από ενα μικρό παντοπωλείο φάνταζε σαν το πιο ξεχωριστό γεύμα. Έκατσα σε ένα παγκάκι σε μια ήσυχη γωνιά και κοιτούσα ολόγυρα. Παντού ήταν πεντακάθαρα και αφοπλιστικά όμορφα. Ό ήλιος συνέχιζε να με συντροφεύει και έπειτα από λίγη ώρα επέστρεψα στο χωριό από όπου ξεκίνησα, με σκοπό να διαβώ λιγάκι τα στενά του και να πιω τον τελευταίο καφέ μου πλάι στην λίμνη. Μόλις ξεκουράστηκα και έριξα τις τελευταίες μου ματιές στη γύρω περιοχή πήγα στη στάση του λεωφορείου μόλις λίγα μέτρα μακριά από τις όχθες της λίμνης. Ο πίνακας ανακοινώσεων μας κρατούσε ενήμερους για τα δρομολόγια από και προς τη Λιουμπλιάνα.
Είναι δίχως αμφιβολία ένα από τα μέρη της Γηραιάς Ηπείρου που με γοήτευσε. Το γνωρίζω πως υπάρχουν και άλλες τέτοιου τύπου λίμνες σε όλη της κεντρική Ευρώπη και κυρίως στην περιοχή των Άλπεων, όμως η Bled είναι κάτι το ξεχωριστή. Εμπορικός προορισμός μεν, αλλά πανέμορφος συνάμα. Ο συνδυασμός φυσικής ομορφιάς και αρχιτεκτονικής κάνουν το συγκεκριμένο μέρος ένα από τα πιο δημοφιλή της χώρας. Είναι πράγματι ένα γοητευτικό τοπίο στο βορρά της χώρας και θα συνιστούσα σε όποιον βρεθεί στη Σλοβενία να το επισκεφτεί.
Για κατάλυμα πάντα κλείνω από τη Booking με την οποία συνεργάζομαι.
