Όσο η Γοργοϋπήκοος με τον κινητήρα αναμμένο, δεχόταν επιβάτες και οχήματα στο λιμανάκι της Τρυπητής, τόσο η Θεοσκέσπαστη έπραττε ακριβώς το ίδιο στην απέναντι ακτή, στη γραφική Αμμουλιανή. Ήταν βλέπετε στην καρδιά της τουριστικής περιόδου και τα καραβάκια του δρομολογίου Τρυπητή-Αμμουλιανή, δεν είχαν περιθώριο για ανάπαυλα.
Ορδές τουριστών, Ελλήνων και μη, περίμεναν καρτερικά, άλλοι με τα αυτοκίνητα τους και άλλοι πεζοί να περάσουν στην απέναντι ακτή. Ανάμεσα στους επισκέπτες με την ανάλαφρη και πολύχρωμη αμφίεση που παρέπεμπε σε καλοκαιρινές διακοπές, αρκετοί εργαζόμενοι από και προς το νησί, θεωρούσαν τούτο το σύντομο δρομολόγιο, μέρος της καθημερινότητάς τους. Τα καταγάλανα νερά του κόλπου της Σιθωνίας και η δεσπόζουσα μορφή του Άθω που αχνοφαινόταν προς το νότο, έδιναν μια ξεχωριστή νότα ομορφιάς ,σε μία όχι και τόσο γνωστή γωνιά της Ελλάδος.
Μαγεμένοι από τις ομορφιές του τόπου μας και σε απόσταση αναπνοής από τα απομεινάρια της διώρυγας του Ξέρξη, κάναμε το διάπλου για τη νήσο της Αμμουλιανής. Ένα ήσυχο δρομολόγιο δεκαπέντε λεπτών, που κοστίζει 2.20 ευρώ ανά άτομο και 10.10 ευρώ ανά ΙΧ. Με την έντονη μυρωδιά του καυσίμου δέσαμε στον λιμένα που βρίσκεται στον μοναδικό οικισμό του νησιού.
Από εκείνο το σημείο απλώνονται μπροστά σου, τα 4,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα του νησιού. Η Αυγουστιάτικη ζέστη δε μας έδινε πολλά περιθώρια, από το να ψάχνουμε ένα κομμάτι αμμουδιάς σε κάποια από τις παραλίες του νησιού. Για πρώτη μας βουτιά επιλέξαμε τα Καραγάτσια στο βόρειο τμήμα της νήσου. Πρόκειται για μια πολύ όμορφη αμμώδη παραλία με κρυστάλλινα νερά που απέχει σχεδόν 2 χιλιόμετρα από τον οικισμό του νησιού. Ένας γοητευτικός ορμίσκος που περιβάλλεται από δύο λόφους, στην κορυφή ενός εξ’αυτών διακρίνει κανείς πολυτελή κτίσματα. Τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί στην περιοχή ένα κατάστημα που μπορεί να παρέχει τα πάντα στο λουόμενο δίχως να προσβάλει αισθητικά το ήσυχο κολπάκι. Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις (τεχνητό γεφυράκι, φυτεύσεις καλλωπιστικών φυτών κτλ) μόνο καλαίσθητες μπορούν να θεωρηθούν και μοιάζουν πλέον ένα με το τοπίο. Όποιος πάλι αναζητά την απόλυτη μοναξιά μακριά από τις ξαπλώστρες του οργανωμένου τμήματος της παραλίας, μπορεί να τη βρει στις άκρες της ακτής. Η συγκεκριμένη παραλία ονομάζεται επίσης Πόρτο Άγιο.
Ο βυθός στα Καραγάτσια
Μιας και ένα μπάνιο στα νερά της Αμμουλιανής δεν είναι ποτέ αρκετό, η επόμενη επιλογή μας ήταν οι Αλυκές. Μια παραλία, γνωστή σε μας από τα παλιά. Πρόκειται για την πιο κοσμική ακρογιαλιά της Αμμουλιανής που βρίσκεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το χωριό. Ένας όμορφος τόπος που ολοένα και εκμοντερνίζεται με στόχο την οικονομική ανάπτυξη του νησιού, κάνοντας τους λάτρεις της απλότητας και της ησυχίας να αναζητούν άλλη γωνιά στο νησί. Τα beach bars αυξάνονται και πληθύνονται χρόνο με το χρόνο, δίχως να έχουν επηρεάσει το κάλος της παραλίας, ακόμα. Η περιοχή των Αλυκών διαθέτει και ένα οργανωμένο camping, για όσους αρέσκονται να γίνονται ένα με τη φύση στις διακοπές τους.
Οι Αλυκές το 2007
Άλλη μία γνωστή παραλία του νησιού είναι ο Άγιος Γεώργιος, η οποία βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού απέναντι από την Ουρανούπολη.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί πως οι επισκέπτες που διαθέτουν περισσότερο από μία ημέρα για να χαρούν το νησί, καλά θα κάνουν να εξερευνήσουν τα γειτονικά νησάκια Δρένια. Τους διάσπαρτους μικρούς παραδείσους που βρίσκονται νότια του νησιού. Η εξόρμηση προς τα εκεί μπορεί να γίνει με τα τουριστικά καραβάκια που κάνουν τον περίπλου της Αμμουλιάνης, εν συνεχεία κάνουν στάσεις στα νησάκια μέχρι να καταλήξουν αργά το απόγευμα στην αφετηρία τους. Ακόμα, μία άλλη πολύ διαδεδομένη επιλογή είναι να νοικιάσει κανείς ένα μικρό σκαφάκι και να μεταβεί μόνος του στα Γαϊδουρονήσια, όπως τα λένε οι ντόπιοι. Για τούτα τα πλεούμενα δεν απαιτείται κάποιο δίπλωμα ταχυπλόου, όμως καλό είναι να γνωρίζει κανείς τα βασικά του ναυτικού κώδικα ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστες καταστάσεις.
Όσο και να περιπλανηθεί κανείς αναζητώντας μια παραδεισένια παραλία, ένα μονάχα είναι σίγουρο. Μόλις η όρεξη ανοίξει, όλοι οι δρόμοι μονομιάς θα οδηγήσουν στο οικισμό του νησιού για μια γαστρονομική ανάπαυλα. Η Αμμουλιανή διαθέτει πάμπολλα καταστήματα εστίασης και είναι δεδομένο πως κανείς δε θα φύγει νηστικός. Το Μακεδονίτικο τσίπουρο και το κρασάκι ρέει άφθονο στη νησιώτισσα της Χαλκιδικής.
Ο Eρωτιάρης της Αμμουλιανής. Μεταφέρει επιβάτες από και προς τις Αλυκές. Τιμή για άρρενες 2 ευρώ, για τις ομορφούλες τζάμπα… λέει ο ίδιος
Είναι πράγματι γεγονός πως η Αμμουλιανή ξέρει να σε εκπλήσσει. Αποτελεί μια αξιόπιστη επιλογή ολιγοήμερων ή ακόμα και μεγάλης διάρκειας διακοπών. Το νησί πέρα από τις απίστευτες παραλίες του, προσφέρει πληθώρα καταλυμάτων, εστιατορίων και οτιδήποτε άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς στις διακοπές του. Είναι το μεγαλύτερο και συνάμα το μοναδικό κατοικημένο νησί της Χαλκιδικής και απέχει λιγότερο των δύο ωρών από την Θεσσαλονίκη. Οι εκτοπισμένοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο νησί το 1925 από τα νησιά της Προποντίδας, έχουν δημιουργήσει μια καλά οργανωμένη κοινωνία που αξίζει να ανακαλύψει κανείς. Το άλλοτε μικρό ψαροχώρι ολοένα και αναπτύσσεται.
Aν αναζητάτε κατάλυμα στο νησί ρίξτε μια ματιά στη Booking.
Μια μικρή γεύση από το βυθό της Αμμουλιανής, με φυσικό ήχο.
