Είναι κάποιες χρονικές περίοδοι στη ζωή ενός άνδρα που μένουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη του. Αναμφίβολα μια από αυτές, είναι η περίοδος της στρατιωτικής του θητείας. Εκεί όπου παραδίδει κανείς την αστυνομική του ταυτότητα και για όσο χρόνο απαιτείται, αποτελεί έναν από τους υπηρέτες της Μητέρας πατρίδας, παύοντας πλέον να θεωρείται πολίτης, αλλά οπλίτης. Κατά το 12μηνο πέρασμα μου από το στράτευμα, επισκέφτηκα διάφορα μέρη της χώρας μας, περνώντας το μεγαλύτερο μέρος της θητείας μου στα Δωδεκάνησα. Είχα τη τιμή να υπηρετώ στη Ι΄ Μοίρα Αμφίβιων Καταδρομών στο νησί της Κω, ως έφεδρος υπαξιωματικός και για τούτο το λόγο γνώρισα αρκετά καλά πολλά ακριτικά νησιά μας. Με έδρα το νησί του Ιπποκράτη, η Μοίρα μας είχε την αποστολή να επανδρώνει διάφορα νησιά, έρημα ή μη, της ευρύτερης περιοχής. Εκείνη την περίοδο ήταν που γνώρισα και το Φαρμακονήσι, το νησί που πέρασα 35 μέρες της ζωής μου.
Η έκτασή του δεν ξεπερνά τα 4 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μέγιστο υψόμετρο της είναι 106 μέτρα. Γνωστή από την αρχαιότητα και ως Φαρμακούσα, η νήσος σύμφωνα με το θρύλο πήρε το όνομα της εξαιτίας των πάμπολλων θεραπευτικών βοτάνων που φύονται στην επιφάνεια της. Λέγεται πως ο Ιπποκράτης επισκεπτόταν συχνά το νησί για να συλλέξει βότανα, όπου και τα χρησιμοποιούσε ως φάρμακα. Τα Φαρμακονήσι κατοικήθηκε από την προϊστορική ακόμα περίοδο και τούτο μαρτυρείται από τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στην περιοχή.
Ο όρμος των Θόλων
Χρονολογία ορόσημο για την ιστορία του νησιού είναι το 74 μ.Χ. Τότε ήταν που κρατήθηκε αιχμάλωτος από τους πειρατές απαγωγείς του ο Ιούλιος Καίσαρας και για 38 ημέρες παρέμεινε κρατούμενος στο νησί. Οι πειρατές από την Κιλικία δίχως να γνωρίζουν ποιον ακριβώς εύπορο Ρωμαίο αιχμαλώτισαν, έπειτα από την απόδοση των λύτρων και την ελευθέρωση του ,πλήρωσαν τούτη την αφελή πράξη με την ίδια τους τη ζωή.
Οι εποχές των πειρατών πέρασαν πλέον στο παρελθόν και τις θέσεις τους έχουν πάρει οι λαθροδιακινητές μεταναστών και προσφύγων. Το νησί όντας μόλις 6 ναυτικά μίλια από τα παράλια της Μικράς Ασίας προσεγγίζεται σχετικά εύκολα από τις απέναντι ακτές και το θέαμα ταλαιπωρημένων ανθρώπων να μοχθούν να αποβιβαστούν στις ακτές, είναι συχνό τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία. Για τούτο το λόγο το Φαρμακονήσι πολλές φορές πρωταγωνιστεί, δυστυχώς αρνητικά, στα δελτία ειδήσεων, ως τόπος ναυαγίων με θύματα μετανάστες.
9 φουρτουνιασμένα ναυτικά μίλια χωρίζουν το Φαρμακονήσι από το απέναντι Αγαθονήσι
Για πολλά χρόνια στο νησί ζούσαν άνθρωποι είτε από τη γειτονική Λέρο είτε από την Κάλυμνο, οι οποίοι διατηρούσαν τα αμνοερίφια τους και ελάμβαναν μια μικρή οικονομική ενίσχυση από το κράτος. Οι παλιοί θα σου μιλήσουν για σκληρούς στην όψη και στην ψυχή ερημίτες, με τεράστια αγάπη προς την πατρίδα. Τα ημιάγρια κατσίκια του Φαρμακονησίου μοιάζουν να προσαρμόστηκαν άψογα στις ακραίες συνθήκες του νησιού και ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα επισκέπτεται ο Καλύμνιος ιδιοκτήτης τους. Πλέον το νησί κατοικείται μόνο από ενστόλους και είναι άψογα φυλασσόμενο. Μπορεί τα γειτονικά F16 να περνούν πολλές φορές πάνω απ΄τα κεφάλια των φυλάκων και οι προκλήσεις να είναι αρκετές, όμως ουδείς πτοείται. Για τη Φαρμάκω, που λένε οι νησιώτες, δεν υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση, παρά μόνο κάποια ναυλωμένα δρομολόγια για τις ανάγκες του Ελληνικού στρατού.
Στις αναμνήσεις μου το Φαρμακονήσι θα είναι πάντα ο ακριτικός τόπος που πέρασα μέρος της στρατιωτικής μου θητείας. Η πολυπόθητη νησίδα που προστατεύεται από ανθρώπους, οι οποίοι πραγματικά φυλούν Θερμοπύλες. Μια τραχιά γωνιά της πατρίδος μας που μυρίζει κέδρο και αλμύρα. Εκεί όπου κυμάτιζε, κυματίζει και θα συνεχίσει να κυματίζει η γαλανόλευκη.
Δεκέμβριος του 2006 ο υπογράφων στο βόρειο τμήμα του νησιού
Υ.Γ Έγραψα και έδειξα όσα έκρινα πως επιτρέπονται.
