Η Pattaya είναι μια άκρως τουριστική πόλη στα νοτιοανατολικά της Ταϊλάνδης και κατοικείται από περίπου 100.000 κατοίκους. Το γεγονός ότι βρίσκεται μόλις 100 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Bangkok, την καθιστά ως έναν από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς της χώρας.
To επίκεντρο δαύτου του κειμένου δεν είναι η πόλη καθεαυτού, αλλά ένας κεντρικός πεζόδρομος της, η θορυβώδης Walking Street.
Πρόκειται για τη φωτεινότερη και πιο φασαριόζα περιοχή της Pattaya. Την ημέρα μοιάζει με ένα φυσιολογικό δρόμο στο κέντρο της πόλης και κατά το σούρουπο μεταμορφώνεται. Από τις 18:00 και μετά μετατρέπεται σε πεζόδρομος και αλλάζει όψη. Βασικά όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν, που θα έλεγε και ο σπουδαίος Νίκος Παπάζογλου, απλώς λείπουν τα αυτοκίνητα.
H Walking Street είναι ένας πεζόδρομος ενός χιλιομέτρου περίπου, παράλληλα της ακτογραμμής. Ένας πολυσύχναστος δρόμος πνιγμένος στις νέον επιγραφές και στα καλώδια ηλεκτροδότησης. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί εύκολα να βρει καταστήματα κάθε είδους. Από μπυραρίες με ζωντανή μουσική, εστιατόρια θαλασσινών, αίθουσες μασάζ, καταστήματα με τούρκικα κεμπάπ και παγωτά, strip clubs, πολύχρωμα μαγαζιά με κορίτσια έτοιμα για νέες προκλήσεις, μέχρι και live αγώνες Muay Thai.
το τελετουργικό Wai Khru Ram Muay που εκτελεί κάθε διαγωνιζόμενος πριν τον αγώνα
Όσο βραδιάζει τόσο πιο έντονη γίνεται η ζωή στον πεζόδρομο. Υπό τη διακριτική παρουσία της τουριστικής αστυνομίας, κάθε βράδυ ξεκινά και ένα πάρτυ. Τα κορίτσια βγαίνουν στις εξώπορτες να χαιρετίσουν και να υποδεχθούν τον κόσμο, οι “κράχτες” από τα εστιατόρια σε καλωσορίζουν και σε προσκαλούν να δοκιμάσεις τις λιχουδιές τους, οι τούρκοι παγωτατζήδες κάνουν τα κόλπα με τα χωνάκια και το παγωτό τους και συνήθως η ζωή κυλά ομαλά στην αμαρτωλή Pattaya.
Από τις τριγύρω μουσικές σκηνές ακούγονται διάφορα είδη μουσικής με επικρατέστερη τη ροκ και την τζαζ. Τα βράδια ο κόσμος συνωστίζεται και η βόλτα στη συγκεκριμένη περιοχή δεν ενδείκνυται για αγοραφοβικούς. Πλήθος τουριστών και ντόπιων δημιουργούν μια λαοθάλασσα κάτω από τα έντονα φώτα των καταστημάτων. Μεταξύ άλλων, ξελιγωμένοι γαμπροί από κάθε γωνιά του πλανήτη, δίνουν το δικό τους ερωτικό ρεσιτάλ στην περιοχή και η τεστοστερόνη από τα καμάκια κάθε ηλικίας πλημμυρίζει τη Walking Street. Τα κορίτσια ( trans και μη ) δείχνουν ξέγνοιαστα και περιμένουν με ανυπομονησία τους πελάτες και το συνάλλαγμα τους. Οι ζωντανοί αστακοί και τα υπέροχα ψάρια Ινδικού στις βιτρίνες, σε συνδυασμό με τα λεγόμενα Go Go Bars και τη δυνατή μουσική τους, δημιουργούν μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα. Όσο βραδιάζει η ατμόσφαιρα από το ποτό και τη λαγνεία γίνεται όλο και πιο έντονη. Οι μουσικές δυναμώνουν, τα φώτα μαγεύουν και οι κοπέλες πανταχού παρούσες. O συγκεκριμένος πεζόδρομος είναι γενικά ασφαλής, αλλά πάντοτε σε μέρη που κυκλοφορούν μεθυσμένοι και πρησμένοι από έπαρση και στεροειδή, λογικό είναι να έχουμε το νου μας. (κυρίως οι solo travellers).
Δίχως δεύτερη σκέψη, ποτέ δε θα πρότεινα σε κάποιον να επισκεφτεί τη Pattaya και τη Walking Street. Αφενός μου φάνηκαν αρκετά αδιάφορες και αφετέρου, το όλο τουριστικό προϊόν που παρουσιάζουν απέχει παρασάγγας από την αυθεντική Ταϊλάνδη, την οποία θεωρώ πως παράλληλα προσβάλουν. Ίσως οι ίδιοι επέλεξαν αυτό το είδος του τουρισμού και πολύ πιθανό να το απολαμβάνουν. Σίγουρα όμως το ιστορικό βασίλειο του Σιάμ, δε προσφέρει μόνο αλκοόλ και αγοραίο σεξ στον επισκέπτη, έχει πολύ περισσότερα να παρουσιάσει και να δείξει.
Από την άλλη πλευρά όμως, ποιος είμαι εγώ που θα τα ισοπεδώσω όλα? Η περιοχή είναι ιδανική για ανθρώπους κυρίως νεαρής ηλικίας, που αναζητούν φθηνό αλκοόλ και ατελείωτα ξενύχτια. Σε κοντινή απόσταση υπάρχουν και κάποιες συμπαθητικές παραλίες, οπότε το μέρος κατά κάποιο τρόπο παρέχει όσα θέλει ένας ξέγνοιαστος και ανέμελος επισκέπτης.
Όπως και να έχει, δε θα πήγαινα ξανά στην περιοχή, ούτε για το γάμο του κολλητού μου.
Oι εντυπώσεις μου από τη Pattaya South εδώ
