Κάθε νησί του Αιγαίου που σέβεται τον εαυτό του, έχει τη δική του Χώρα. Τηρώντας τη συγκεκριμένη παράδοση, η γοητευτική Αστυπάλαια δε θα μπορούσε να ονομάσει διαφορετικά τον κεντρικό οικισμό της. Το ολόλευκο παραδοσιακό χωριό που βρίσκεται κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του μεγαλοπρεπούς κάστρου του νησιού.
Ισόποσα απόμακρη από τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα βρίσκεται η όμορφη Αστροπαλιά. Ένα νησί μοναχικό και συνάμα, καθηλωτικά γοητευτικό. Ένα ανεμοδαρμένο κομμάτι γης που μοιάζει να πλέει στο νοτιοανατολικό Αιγαίο.
Το νησί ευτύχησα να το επισκεφτώ το καλοκαίρι του 2017 μαζί με μια παρέα Ελλήνων travel bloggers. Όλοι μας μείναμε γοητευμένοι από την αυθεντικότητα και την απαράμιλλη φυσική ομορφιά της. Στο παρελθόν είχα γράψει για τους αμέτρητους λόγους που έχει κάποιος για να αγαπήσει την Αστυπάλαια, τώρα όμως που ένα καλοκαιρινό δροσερό αεράκι φυσά το πρόσωπό μου αναπόλησα τις όμορφες βραδιές στη χώρα. Εκεί όπου οχτώ γραφικοί μύλοι σε επιβλέπουν σε κάθε σου βήμα.
Μαζί με το Βενετσιάνικο Κάστρο αποτελούν τα σήματα κατατεθέντα του νησιού. Τούτα το όμορφα κυλινδρικά κτίσματα συνέβαλαν έντονα στην οικονομία του νησιού και η εικόνα τους ξυπνά μνήμες των Ορλοφικών. Τότε που ο ρωσικός στόλος εγκλωβισμένος στη Μαύρη θάλασσα, αδυνατούσε να μεταφέρει το σιτάρι στους αιγαιοπελαγίτικους μύλους, όπως συνήθιζε παλαιότερα. Το πορφυρό χρώμα της οροφής τους, ίσως οφείλεται στο προσωνύμιο Πορφυρή που έχει δοθεί στο νησί. Οι άνεμοι που πνέουν στους Μύλους τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, δίνουν μόνοι τους την απάντηση γιατί επιλέχθηκαν να χτιστούν στο συγκεκριμένο σημείο. Ίσως τους χειμερινούς μήνες οι σφοδρότητα των ανέμων να δυσκολεύει τη ζωή των κατοίκων, το καλοκαίρι όμως ο συγκεκριμένος άνεμος που πνέει κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι ευλογία.
Οι ώρες μετά το σούρουπο είναι αυτές που μπορεί να απολαύσει καλύτερα τα στενά της Χώρας. Τότε οι θερμοκρασίες είναι που επιτρέπουν τα ξέγνοιαστα σουλάτσα και τα στενά λιθόστρωτα σοκάκια που ανηφορίζουν μέχρι τις πύλες του Κάστρου, αποτελούν εξαιρετική επιλογή. Μια βόλτα στο κτίσμα που ανακαινίσθηκε τον 15ο αιώνα από την εύπορη οικογένεια των Querini, μοιάζει σχεδόν επιβεβλημένη. Από τα υψηλότερα σημεία του έχει κανείς την καλύτερη θέα του νησιού. Το μέγεθος του μας κάνει να απορούμε, πως εντός των τειχών του ζούσαν μέχρι και 4 χιλιάδες άνθρωποι, για να προστατευτούν από τους πειρατές.
Η θέα του φωταγωγημένου κάστρου από διάφορα σημεία της Χώρας
Στις ημέρες μας, σαν κουρσάροι καταλαμβάνουν τα καταστήματα εστίασης οι επισκέπτες του νησιού. Πολλά και όμορφα στέκια υπάρχουν, από τη γειτονιά των Μύλων μέχρι στα πιο μικρά στενά της Χώρας. Γραφικά μέρη με χαρακτήρα στέκουν στα λευκά σοκάκια και τις πλατείες, σερβίροντας από καφέ και γλυκό μέχρι υπέροχα εδέσματα και ποτά. Τα πολλά παιδιά του νησιού θα παίζουν ποδόσφαιρο και κρυφτό γύρω από τους Μύλους, οι κυρίες του νησιού θα κάνουν τα δικά τους πηγαδάκια στα περβάζια, προσέχοντας παράλληλα τα εγγόνια τους και οι τουρίστες θα αφήνουν τον όμορφο αιγαιοπελαγίτικο άνεμο να χαλά την κόμμωση τους.
Στο αρθράκι αυτό δεν έδωσα πληροφορίες για συγκεκριμένα στέκια της Χώρας ή για τα λοιπά μέρη του νησιού. Το έκανα άλλωστε σε προηγούμενο κείμενο. Είναι πράγματι όμως γεγονός, ότι όποιο σημείο και να διαλέξει κανείς για να περάσει ένα όμορφο καλοκαιρινό βράδυ στο νησί, το σίγουρο είναι πως θα το λατρέψει ακόμη περισσότερο.
Εις το επανιδείν όμορφη Αστροπαλιά.
*Θερμές ευχαριστίες στο δήμαρχο του νησιού κύριο Πανορμίτη Κονταράτο, στην αντιδήμαρχο κυρία Μαρία Καμπούρη καθώς και σε όλους τους ανθρώπους του νησιού που έκαναν τη διαμονή μας μια αξέχαστη εμπειρία.
Στην υγειά μας
Μπορείτε να επισκεφτείτε και το site του δήμου www.visitastypalea.com
Aν αναζητάτε δωμάτιο στο νησί ρίξτε μια ματιά στη Booking.
Για ακτοπλοϊκά εισιτήρια αξίζει να αναζητήσετε Εδώ.
