Είναι γεγονός πως όσοι ταξιδεύουμε, αγαπάμε τις φωτογραφίες και αρεσκόμαστε να αποτυπώνουμε τις εικόνες των ταξιδιών μας, μέσα από το φωτογραφικό μας φακό. Δίχως αμφιβολία ορισμένοι το κάνουν με μεγαλύτερη επιτυχία από τους υπολοίπους, παρόλα αυτά όμως θεωρώ πως ο καθένας κάνει την δική του ξεχωριστή προσπάθεια, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Εξάλλου, κάποιοι έχουν πηγαίο φωτογραφικό ταλέντο και συν τοις άλλοις, τα καλά εργαλεία κάνουν και τον καλό μάστορα.
Όλοι μας ψάχνουμε την κατάλληλη οπτική γωνία, να μην έχει πολύ κόσμο, να έχει καλό φωτισμό και πολλά άλλα. Άλλωστε η φωτογραφία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι ενός ταξιδιού και αδιαμφισβήτητα έχει και την πλάκα του.
Μια τέτοια φωτογραφική ανησυχία με έπιασε και στην αριστοκρατική Γάνδη.Ήταν ένα ήσυχο βράδυ και καθώς απολάμβανα ένα χαλαρό περίπατο στις όχθες του κεντρικού καναλιού της πόλης, αντιλήφθηκα τα είδωλα των κομψότατων κτηρίων στο ήσυχο νερό του ποταμού. Ήταν κατά κάποιο τρόπο μια πρόκληση και άμεσα το φωτογραφικό καμπανάκι μου, χτύπησε κόκκινο. Οι αντικατοπτρισμοί έπαιζαν διάφορα παιχνίδια στην επιφάνεια του καναλιού και το θέαμα με συνεπήρε. Επικρατούσε μια πλήρη άπνοια και τα διάφορα πτηνά που κινούνται και διαταράσσουν συνήθως το νερό, απουσίαζαν, έχοντας αποσυρθεί για ύπνο.
Όλα έμοιαζαν ιδανικά και γαλήνια, όμως για κακή μου τύχη δε διέθετα τρίποδα, οπότε θα έπρεπε να παίζω το παιχνίδι της κομμένης ανάσας , ώστε να βγει το αποτέλεσμα όσο το δυνατόν λιγότερο αλλοιωμένο. Όπως αντιλαμβάνεστε ξάπλωνα μπρούμυτα ακίνητος, έπεφτα στα γόνατα, κινδύνευα να ποδοπατηθώ από τους λιγοστούς πεζούς και όλα αυτά για την τέλεια λήψη. Δεν μπορώ να πω πως η πολυπόθητη λήψη ήρθε, παρόλα αυτά προσπάθησα αρκετά με τα μέσα που διέθετα. Η αλήθεια είναι πως περνούσα πολύ ωραία, δίνοντας τη δική μου φωτογραφική μάχη. Τι πιο λογικό, από ένα παλαβό Έλληνα που κυλιέται στα πατώματα, για να απαθανατίσει τα ακίνητα μεγαλοπρεπή κτήρια που στέκουν εκεί για αιώνες? Το μοναδικό μου άγχος ήταν μην κάνει η μηχανή μου, ελεύθερη πτώση στη φιλήσυχη υδάτινη οδό της Γάνδης, όπως έκανε το προστατευτικό καπάκι του φακού της. Ευτυχώς όλα κύλησαν ομαλά και τελείωσε η μέρα δίχως άλλες απώλειες.
Τα υγρά παιχνίδια που παίζουν ο Σκέλδης και ο Λυς στην πανέμορφη αυτή πόλη της Φλάνδρας, μαγνητίζουν τους πάντες και δε χωρά αμφιβολία πως η Γάνδη μπορεί να θεωρηθεί και ένας φωτογραφικός πολυχώρος για τους απανταχού επίδοξους φωτογράφους. Αν μάλιστα διαθέτεται και τα κατάλληλα μέσα, εγγυημένα το αποτέλεσμα θα σας δικαιώσει. Η πόλη αυτή του Βελγίου θεωρείται ένα από τα κρυφά διαμάντια της Ευρώπης και δικαίως. Άλλωστε η αρχοντιά και η μεγαλοπρέπεια της, δύσκολα αφήνει κάποιον ασυγκίνητο.
Αν αναζητάτε καταλύματα στο Βέλγιο ρίξτε μια ματιά στη Booking.
