H Punta Una είναι μια πανέμορφη τροπική παραλία στην ανατολική Κόστα Ρίκα και απέχει λίγα χιλιόμετρα από τη γειτονική πόλη Puerto Viejo. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει επίσης και ένας μικρός οικισμός πνιγμένος στην τροπική βλάστηση, όπως και πλήθος καταλυμάτων.
Πρόκειται για το καμάρι των κατοίκων της περιοχής . Είναι ένα καλά διατηρημένο μέρος , προστατευμένο από την άναρχη και αυθαίρετη δόμηση. Όλα τα κτίσματα απέχουν τουλάχιστον πενήντα μέτρα από την ακτή ,επιπλέον είναι καλαίσθητα και κτισμένα σύμφωνα με τους κανόνες δόμησης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο επισκέπτης να απολαμβάνει την οργιώδη βλάστηση που αγγίζει την Καραϊβική, δίχως να παρεμβάλλεται από κακόγουστα κτίσματα.
Η περιοχή ανατολικά του Puerto Viejo, όπου στην ουσία ξεκινά η Punta Una, ενδείκνυται μεταξύ άλλων για ανθρώπους με χρόνια νοσήματα. Το καλό κλίμα και η αύρα της θάλασσας σε συνδυασμό με το όμορφο τροπικό περιβάλλον έχουν προσελκύσει πλήθος ανθρώπων από διάφορα μέρη του κόσμου όπου περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους εκεί κατόπιν υπόδειξης ιατρού. Έχει αναπτυχθεί επίσης ο τουρισμός με βάση την Yoga και άλλες θεραπευτικές μεθόδους. Πλήθος ξενοδοχειακών μονάδων εντάσσουν στο πρόγραμμα τους και στη διαφημιστική τους καμπάνια τα μαθήματα Yoga, σε ένα πραγματικά γαλήνιο περιβάλλον.
Αν θέλει κάποιος να βρεθεί εκεί, έχει αρκετούς τρόπους. Αρχικά υπάρχει λεωφορείο που εκτελεί τη διαδρομή Limon – Manzanillo όπου κάνει στάση στην περιοχή. Από οπουδήποτε αλλού και αν έρθει κανείς θα πρέπει πρωτίστως να φτάσει στο Puerto Viejo και από εκεί να μεταβεί στην Punta Una . Προσωπικά στο Puerto Viejo βρέθηκα από τη μεθοριακή πόλη Sixaola μέσω της πόλης BriBri. Υπάρχουν επίσης και λεωφορεία που εκτελούν το δρομολόγιο από την πρωτεύουσα Σαν Χοσέ – Puerto Viejo.
Έστω ότι (που λέμε στα μαθηματικά) βρεθεί κανείς στο Puerto Viejo και θελήσει να πάει στην Punta Una, θα πρότεινα να μεταβεί με ενοικιαζόμενο ποδήλατο. Πρόκειται για μια ασφάλτινη διαδρομή περίπου 10 χιλιομέτρων . Εκεί λοιπόν το βλέμμα χάνεται στα πανύψηλα τροπικά δέντρα που σκιάζουν το δρόμο. Όλη τη διαδρομή κάνουν απολαυστικότερη οι κραυγές και τα άλματα των μαϊμούδων της Κεντρικής Αμερικής όπου βρίσκονται σε αφθονία στην περιοχή. Το οδικό δίκτυο είναι καλό, απαιτεί φυσικά προσοχή διότι είναι η κεντρική οδός όπου και οδηγεί στο Manzanillo.
Καθ’όλη τη διάρκεια της διαδρομής ο επισκέπτης δεν προλαβαίνει να νιώσει ανία και κούραση. Κάθε πενταλιά σε φέρνει αντιμέτωπο με ένα διαφορετικό και ενδιαφέρον σημείο. Κάπου εκεί στα μισά της διαδρομής βρίσκεται και το Jaguar Rescue Center, όπου εθελοντές αναλαμβάνουν την περίθαλψη αγρίων ζώων. Οι επισκέψιμες ώρες για το κοινό είναι συγκεκριμένες και πρόκειται για τις ώρες της σίτισης των ζώων. Δηλαδή ένα πρωινό δίωρο . Δεν γινόταν να το επισκεφτώ και να ταΐσω τους αγαπημένους μου βραδύποδες διότι είχα φτάσει εκεί μεσημεράκι και το επόμενο πρωινό αναχωρούσα για την πρωτεύουσα Σαν Χοσέ.
Έπειτα από ένα χαλαρό και απολαυστικό δρομολόγιο με το απαρχαιωμένο ποδήλατο μου, έφτασα στην παραλία που μου πρότεινε ένα ζευγάρι αμερικανών που έμενε στο διπλανό δωμάτιο.
Ήταν ότι ακριβώς περίμενα και ευελπιστούσα να δω.
Ένα όμορφο τροπικό κολπάκι πνιγμένο στους κοκοφοίνικες. Ψιλή αμμουδιά και ένα υποτυπώδες αναψυκτήριο από καλαμιές όπου θα αναλάμβανε τη υδροδότηση μου.
Η θάλασσα ήταν αξιόλογη, αλλά αυτό εξαρτάται και από τις καιρικές συνθήκες. Μια μικρή θολούρα και ένα κυματάκι υπήρχε αλλά δεν σε πτοούσε ώστε να απολαύσεις τις βουτιές σου. Επίσης βασικό κριτήριο επιλογής μιας παραλίας είναι να δει κανείς αν προτιμάται από τους ντόπιους. Πράγμα το οποίο συνέβαινε στην Punta Una. Πλήθος Κοσταρικάνων απολάμβαναν την παραλία στήνοντας οικογενειακώς τα δικά τους πικ νικ με υπαίθρια μπάρμπεκιου.Σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα υπήρχε μια γαλήνια λιμνούλα με υφάλμυρα νερά ιδανική για βουτιές για τα παιδάκια.
Εφόσον λοιπόν βούτηξα στη θάλασσα, γεύτηκα έναν υπέροχο ανανά και απήλαυσα τη μεσημεριανή μου σιέστα. Ήρθε η ώρα να ανασυνταχθώ για τον υπολειπόμενο ποδηλατόδρομο μου. Δέκα χιλιόμετρα επιστροφής στο ίδιο υπέροχο σκηνικό. Σε όλη τη διάρκεια αυτής της διαδρομής υπάρχουν επίσης πλήθος μικρών όμορφων εστιατόριων , για όσους επιθυμούν μια ανάπαυλα.
Ήταν μια πολύ όμορφη βόλτα που άξιζε πραγματικά τον κόπο. Ίσως οι μη ασκούμενοι να θεωρήσουν την ποδηλασία των 10 χιλιομέτρων κάτι το τρομερό, αλλά πιστέψτε με ήταν τόσο απολαυστική διαδρομή που δεν νιώθει κανείς κόπωση. Υπάρχουν φυσικά και ταξί για τους αμετανόητους ανθρώπους του καναπέ.
Η αλήθεια είναι πως αν την πατήσετε όπως εγώ και τα τελευταία οχτώ χιλιόμετρα τα κάνετε χωρίς σέλα (η οποία από την υπερβολική οξείδωση, απλώς έσπασε και έφυγε), ίσως δυσκολευτείτε να κάνετε πεντάλ όρθιοι. Ήταν και αυτό ένα μέρος της περιπέτειας. Τέλος επέστρεψα στο δωμάτιο μου στο Puerto Viejo παραδίδοντας το λειψό μου ποδήλατο στους ιδιοκτήτες.
Αν αναζητάτε καταλύματα στην Κόστα Ρίκα ρίξτε μια ματιά στη Booking.
