Το νησί των ανέμων, όπως αρέσκονται πολλοί να αποκαλούν τη Μύκονο, δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ενδεχομένως να είναι γνωστή από τα απομακρυσμένα χωριά της Κίνας μέχρι τα απομονωμένα χωριά των Άνδεων. Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια να “βάλλεται” από το μαζικό τουρισμό και να αποτελεί πλέον έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς παγκοσμίως. Με τα θετικά και τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται.
Όσοι γνωρίζουν τη Μύκονο, θα έχουν σίγουρα παρατηρήσει πως με τα χρόνια ολοένα και αλλάζει το ύφος της. Από νησί περιθωριακών Ευρωπαίων που υποδεχόταν θερμά οι ντόπιοι ψαράδες, έχει γίνει πλέον ένας από τους πιο γνωστούς προορισμούς του διεθνούς τζετ σετ. Θέλοντας και μη, το ύφος του νησιού αλλάζει. Όμως το μέρος της Μυκόνου που παραμένει το ίδιο ή έστω έχει αλλάξει ελαφρώς, είναι η γραφική της Χώρα.
Πρόκειται για έναν παραδοσιακό κυκλαδίτικο οικισμό που γοητεύει τον επισκέπτη και φαντάζεται κανείς τον εαυτό του να περπατά στα ίδια πλακόστρωτα που βάδιζε η Μαντώ Μαυρογένους, η οποία καταγόταν από το νησί. Το λευκό κυριαρχεί και αυτό χάρη στις πολυήμερες εργασίες που διενεργούνται από την άνοιξη, με σκοπό να “παραδώσουν” τη Χώρα κατάλευκη στους επισκέπτες της.
Τα Ματογιάννια αποτελούν την πιο γραφική συνοικία της Χώρας, όπου βρίσκει κανείς πλήθος εμπορικών καταστημάτων καθώς και μικρά καταστήματα εστίασης. Βαδίζοντας κανείς στην πρωτεύουσα της Μυκόνου εντυπωσιάζεται από την πληθώρα των εκκλησιών που βρίσκονται σε διάφορα σημεία της. Δεν αποτελεί υπερβολή το να πει κανείς ότι σε κάθε γωνιά βρίσκει κανείς για έναν ιερό ναό.
Τα στενά σοκάκια είναι πολύ προσεγμένα και το φυτό που αναμφισβήτητα κυριαρχεί στη Χώρα είναι οι βουκαμβίλιες, οι οποίες κατά τη θερινή περίοδο είναι ανθισμένες και υπέροχες. Καταφέρνουν να δώσουν ένα ξεχωριστό τόνο, σπάζοντας τεχνηέντως τον ολόλευκη μονοτονία.
Στο γραφικό λιμανάκι θα βρει κανείς καταστήματα εστίασης όπου μπορεί να απολαύσει το ψαράκι και το ουζάκι του. Οι ανεμόμυλοι του 16 αιώνα μοιάζουν να επιβλέπουν τα γραφικά κολπάκια της και δίχως αμφιβολία η πιο γραφική και όμορφη γειτονιά της Xώρας είναι η μικρή Βενετία όπου τα σπίτια μοιάζει να είναι χτισμένα μέσα στη θάλασσα.
Τους θερινούς μήνες κατά τις νυχτερινές ώρες και υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα στενά ζωντανεύουν και γεμίζουν κόσμο.Οι επισκέπτες περιφέρονται ξέγνοιαστοι στα πλακόστρωτα και το καλοκαιρινό αεράκι δροσίζει την ατμόσφαιρα. Κάτι που δε συνέβαινε τον Ιούλιο του 2020 , όντας η χρονιά του κορονοϊού, ένα έτος που θα θέλουμε να το ξεχάσουμε όσο συντομότερα γίνεται. Τα Ματογιάννια είχαν μια κινητικότητα και η γοητεία του μέρους ήταν αδιαπραγμάτευτη, αλλά η παρουσία του κόσμου θύμιζε περισσότερο αρχές Οκτωβρίου, παρά την κορυφή της τουριστικής περιόδου.
Η Μύκονος κατά γενική ομολογία είναι ένα νησί που προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Γενικά προτιμάται από τους νέους και από αυτούς που θέλουν να ζήσουν έντονες καλοκαιρινές στιγμές γεμάτες ξέφρενα πάρτι και σε ορισμένες περιπτώσεις με αρκετή χλιδή. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το κομμάτι της Μυκόνου που αξίζει να γίνει γνωστό προς τα έξω. Υπάρχει ακόμα αυθεντικότητα σε ορισμένα σημεία της, ερημικές παραλίες και ήσυχες γωνίες. Αναμφίβολα όμως η Χώρα παραμένει όσο το δυνατόν γίνεται αυθεντική και αν κανείς διαθέτει έστω και λίγες ώρες στο νησί, αξίζει να την επισκεφτεί.
Αν αναζητάτε καταλύματα στο νησί ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
Για ακτοπλοϊκά εισιτήρια αξίζει να αναζητήσετε Εδώ.
