Η Νυρεμβέργη για εμένα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Ένας προορισμός που ήρθε κάπως ξαφνικά στο ταξιδιωτικό μου καλεντάρι και φάνηκε παραπάνω από αντάξιος των προσδοκιών μου. Ένας τόπος που μοιράζει απλόχερα την ομορφιά και την καλαισθησία. Από τον 11ο αιώνα κοσμεί το βορρά της Βαυαρίας και συγκεκριμένα την κοιλάδα του ποταμού Πέγκνιτς. Μια μητρόπολη με έντονη ιστορία και περίπου μισό εκατομμύριο κατοίκους, αποτελώντας τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βαυαρίας μετά το Μόναχο.
Αναμφίβολα πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό στολίδι που σε κάθε βήμα νιώθεις απορροφημένος από την ομορφιά του. Οι βόλτες πλάι στο ποτάμι, η θέα από το κάστρο και τα γεμάτα ζωή πλακόστρωτα της, δύσκολα να αφήσουν κάποιο αγοήτευτο. Πλήθος καφέ και εστιατορίων βρίσκονται διάσπαρτα στα στενά και στις πλατείες της, αποτελώντας ιδανικές στάσεις για ανάπαυλα. Η ιστορία της μπορεί να ξεπερνά τη χιλιετία, παρόλα αυτά ο περασμένος αιώνας ήταν ίσως ο πιο έντονος της. Τη δεκαετία του 1930 επιλέχθηκε από τον ίδιο τον Χίτλερ ως το αρχηγείο των ναζί και κατά κάποιο τρόπο ήταν η βάση και ο πυρήνας της ιδεολογίας του. Κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου Πολέμου υπέστη τρομερές ζημιές από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων και μετά το πέρας του πολέμου, επιλέχθηκε από τους νικητές ως ο τόπος που διεξήχθη η ιστορική δίκη για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι ναζί. Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν αλλά δεν πρέπει να ξεχαστούν.
Είναι αλήθεια πως στις πόλεις που επισκέπτομαι δεν ψάχνω απαραίτητα για τα κορυφαία αξιοθέατα της, δημιουργώντας με μια λίστα με τοπόσημα που πρέπει να δω. Σαφώς ενημερώνομαι τις περισσότερες φορές απλώς αφήνω λιγάκι μ=να με οδηγήσει ο τυχαίος περίπατος και η διάθεση μου. Αναμφισβήτητα από τα ομορφότερα σημεία όμως της πόλης είναι το κάστρο της. Αφενός τα δρομάκια που θα σε οδηγήσουν σε αυτό, το κάστρο καθεαυτό σαν κτηριακή δομή και η θέα της πόλης από αυτό. Επιβλητικά κτήρια είναι επίσης η εκκλησία τους Αγίου Λαυρεντίου, το δημαρχείο και πολλά ακόμη. Όλο το ιστορικό της κέντρο είναι ένα κόσμημα. Αυτό επίσης που κάνει ξεχωριστή πόλη, όπως και τις περισσότερες της Γερμανίας, είναι το καλό δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς. Με ένα εκτενές δίκτυο λεωφορείων τρένων και ενός εξαιρετικού μετρό δε χρειάζεται κανείς να έχει αυτοκίνητο για τις εντός πόλης μετακινήσεις του. Επιπλέον σε λιγότερο από είκοσι λεπτά βρίσκεται κανείς από το κέντρο της Νυρεμβέργης στο αεροδρόμιο της. Αν αναλογιστεί κανείς πως υπάρχουν συχνές και απευθείας πτήσεις από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, κάτι μέσα σου σε προκαλεί να την επισκεφτείς ξανά και ξανά.
Ίσως καμιά φορά όταν δεν έχεις πληροφορίες για κάποιο τόπο και δε δημιουργείς μέσα σου μεγάλες προσδοκίες, εκπλήσσεσαι θετικά. Για αυτό επιλέγω να αφήνω πολλά στοιχεία του ταξιδιού μου στον παράγοντα τύχη και να ακολουθώ τη ροή που προκύπτει. Η Νυρεμβέργη ήταν από τα μέρη αυτά τα οποία ποτέ δεν είχα στο νου να επισκεφτώ και από τα πρώτα κιόλας λεπτά που κινήθηκα στα στενά ένιωθα κάτι παραπάνω από δικαιωμένος για την επιλογή μου.
Αν αναζητάτε καταλύματα στην περιοχή θα πρότεινα να ελέγξετε τις προσφορές της Booking.
