Η Καρνάτακα είναι μία κατά βάση αγροτική επαρχία στη νότια Ινδία. Αποτελεί μια σχετικά αραιοκατοικημένη γωνία της χώρας, για τα ινδικά δεδομένα και διαθέτει πολλές φυσικές ομορφιές. Είναι μία από τις 28 Ομόσπονδες Πολιτείες που συγκροτούν σήμερα την Ινδία. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας. Είναι παράλια Πολιτεία που εκτείνεται από Δύση προς Ανατολή μέχρι το μέσον της νότιας Ινδικής χερσονήσου. Η συνολική της έκταση είναι 191.791 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της περίπου 52.850.500, η 9η πολυπληθέστερη Πολιτεία της Ινδίας. Πρωτεύουσα της Καρνατάκα είναι η Μπαγκαλόρ.
Στην περιοχή ο πληθυσμός είναι μοιρασμένος στις αγροτικές περιοχές και δεν υπάρχουν μεγαλουπόλεις, αν εξαιρέσει κανείς την πρωτεύουσα και τη Μυσώρη, οι οποίες πάλι για τα δεδομένα των πόλεων του Βορρά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως απλώς μικρές πόλεις. Πρόκειται για μια επαρχία που έχει επενδύσει στις τεχνολογίες και το διαδίκτυο, με την Μπανγκαλόρ να αποτελεί πλέον κίνητρο για τον επαναπατρισμό χιλιάδων απόδημων Ινδών από τον τομέα των επιστημών και του νέων τεχνολογιών.
Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος λόγος που γράφω αυτό το κείμενο. Αφενός θεώρησα πως μερικές ακόμα εικόνες του ταξιδιού μου άξιζαν μια διαδικτυακή στέγη και αφετέρου έπειτα από μια δίχρονη ταξιδιωτική απραξία, με το γράψιμο διατηρώ ένα δεσμό και μία φλόγα για ταξίδι που δε θέλω να σβήσει. Είναι σα να βάζω μόνιμα ένα καρβουνάκι σε μία ξυλόσομπα προκείμενου να διατηρηθεί έστω και μία σπίθα, που θα αρκέσει για να μου ξυπνήσει και πάλι τη λαχτάρα για εξερεύνηση.
Οι περισσότερες εικόνες αφορούν την καθημερινότητα των ντόπιων. Στιγμιότυπα από διάφορα μέρη της επαρχίας, τραβηγμένα είτε από το παράθυρο ενός λεωφορείου ή τρένου είτε από μία πεζή εξόρμηση. Όπως και στα υπόλοιπα αγροτικά μέρη της χώρας, οι συνθήκες ζωής των περισσοτέρων είναι φτωχικές. Οι ντόπιοι αγρότες αρκούνται στα προς το ζην και παρότι ζουν με τα στοιχειώδη μοιάζουν ικανοποιημένοι. Μπορεί στη χώρα να υπάρχουν σημεία με απίστευτη φτώχεια, όμως το μόνο παρήγορο είναι πως τουλάχιστον δεν υπάρχει έντονο πρόβλημα σίτισης. Ο τόπος είναι ευλογημένος να παρέχει έστω τα βασικά και στο φτωχότερο πολίτη. Στην Ινδία του παραδόξου, των πολυεκατομμυριούχων και των πυρηνικών όπλων, οι μη ευνοούμενοι ζουν δυστυχώς σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Είναι πράγματι γεγονός πως κάθε επίσκεψη στην Ινδία σου προκαλεί το συναίσθημα της χαρμολύπης. Από τη μία μαγεύεσαι από τα τοπία, τον πολιτισμό, τα χρώματα και τα αρώματα που σου ξυπνούν κάθε αίσθηση και από την άλλη γίνεσαι μάρτυρας της ανθρώπινης εξαθλίωσης. Οι κοινωνικές ανισότητες στη χώρα είναι τεράστιες και μοιάζει να υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά για να αλλάξει αυτή κατάσταση, δυστυχώς. Όσο φωτογενές και αν είναι το τοπίο και τα εκφραστικά πρόσωπα των ντόπιων, θαρρώ πως πίσω από το βλέμμα τους κρύβεται μια τεράστια θλίψη, όσο και αυτό είναι εξαιρετικά καμουφλαρισμένο.
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, η Ινδία είναι ένα δώρο που οφείλουμε να κάνουμε στον εαυτό μας για να εκτιμήσουμε και να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας. Έχω αναφέρει επίσης πως καλό είναι πριν κανείς επισκεφτεί τη συγκεκριμένη χώρα, θα ήταν προτιμότερο να κάνει μια ασιατική “εισαγωγή” με ένα άλλο ταξίδι στην ήπειρο. Ας ξεκινήσει πρώτα από μία Ταϊλάνδη για παράδειγμα για να του έρθει πιο ομαλή μετάβαση στο μαγικό και συνάμα ιδιαίτερο κόσμο της Ινδίας.
Αν αναζητάτε καταλύματα στη χώρα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
