Η επίσκεψη μας στον Παναμά συνέπεσε με τα 100 χρόνια από τη διάνοιξη της διώρυγας . Είναι γεγονός πως μείναμε άφωνοι, αντικρίζοντας τούτο το επίτευγμα της μηχανικής, το οποίο στην εποχή του παρομοιάστηκε με τον 13ο άθλο του Ηρακλή.
Είναι αλήθεια πως το πιο δημοφιλές και εύκολα προσβάσιμο επισκέψιμο σημείο της διώρυγας, είναι στο Μιραφλόρες, που απέχει περίπου δέκα λεπτά με αυτοκίνητο από το κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας. Εκεί λοιπόν ο επισκέπτης βλέπει τεράστιες δεξαμενές με νερό που ανοίγουν και κλείνουν ερμητικά ώστε να περάσουν πλοία γιγαντιαίων διαστάσεων. Η διαδρομή για τούτο το σημείο είναι πολύ ευχάριστη και κοστίζει περίπου 10$ αν επιλέξει κάποιο ταξί.
Κατά την άφιξη του ο επισκέπτης φτάνει στο κέντρο υποδοχής. Από εκεί μπορεί κάποιος να ξεναγηθεί στους χώρους του μουσείου της διώρυγας, το οποίο διαθέτει πολύ όμορφα εκθέματα και αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάνοιξη της. Επιπλέον υπάρχουν πλήθος φωτογραφιών της εποχής και πλούσιο αρχειακό υλικό, επιτρέποντας έτσι το νου να ταξιδέψει στο παρελθόν.
Ενδιαφέρον έχει ο προσομοιωτής πλεύσης που υπάρχει στο χώρο, ο οποίος σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι για λίγο ο καπετάνιος που χειρίζεται ένα τεράστιο δεξαμενόπλοιο, κατά την πλεύση του εντός διώρυγας. Άξια λόγου είναι η μικρού μήκους 3D ταινία που μας εξηγεί, από το πως δημιουργήθηκε το περιβόητο κανάλι του Παναμά, μέχρι τα μελλοντικά σχέδια επέκτασης του.
Η είσοδος στο μουσείο για το πλήρες πακέτο είναι 8$ κατ’ άτομο. Σίγουρα αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείς, μιας και μεταξύ άλλων έχεις και τη δυνατότητα, να δεις από πολύ κοντά κάποιο πλοίο να περνά τη διώρυγα και να αντιληφθείς από το τρόπο λειτουργίας της, γιατί ακόμη και στις μέρες μας θεωρείται ένα θαύμα της μηχανικής.
Η ιδέα της ένωσης των δυο ωκεανών υπήρχε από τα πρώτα χρόνια της εποίκισης της περιοχής από τους Ευρωπαίους. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, άρχισε μια προσπάθεια της γαλλικής εταιρείας Λεσσέψ, για την διάνοιξη της διώρυγας. Τα εμπόδια ήταν πάρα πολλά, αν αναλογιστεί κανείς απώλειες εργατικού δυναμικού λόγο τροπικών ασθενειών και κακουχιών, κλοπές, διαφθορά μεταξύ των μηχανικών και αρκετά αλλά , η γαλλική απόπειρα απέτυχε. Μετά από δυο δεκαετίες ήταν σειρά της αμερικανικής κυβέρνησης να προσπαθήσει για δεύτερη φορά μιας και εξαγόρασε τα δικαιώματα από τη γαλλική εταιρεία.
Έπειτα από κόπους και προσπάθειες ετών, τελικά το έργο ολοκληρώθηκε. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1913, άνοιξαν τα φράγματα της λίμνης και το νερό εισχώρησε στο κανάλι. Άνοιξαν οι υδατοφράχτες και τα νερά του Ατλαντικού γέμισαν την πρώτη σύρτη. Πυκνά πλήθη από υπερήφανους εργάτες μαζί με τις οικογένειές τους ζητωκραύγασαν καθώς το πρώτο πλοίο, το ρυμουλκό “Γκέιταν”, σημαιοστολισμένο μπήκε σφυρίζοντας μέσα στο φράγμα. Οι μηχανικοί και οι επίσημοι βρίσκονταν επάνω στο ρυμουλκό. Ύστερα από ένα χρόνο, στις 15 Αυγούστου του 1914 η Διώρυγα παραδόθηκε στη διεθνή ναυσιπλοΐα. Μέχρι το 2000 βρισκόταν κάτω από την οικονομική εκμετάλλευση των ΗΠΑ.
Ενδιαφέροντα στοιχεία.
- Έχει συνολικό μήκος 77.1 χλμ, πλάτος 45 μ. και βάθος 11 μ.
- Η πρώτη διέλευση πλοίου έγινε στις 15 Αυγούστου 1914.
- Δυναμικότητα διέλευσης 50 πλοία ημερησίως. Τα πλοία καταβάλουν τέλη (δικαιώματα) βάσει της χωρητικότητας που έχουν.
- Οι Η.Π.Α είχαν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης της μέχρι το 2000. Πλέον η διώρυγα του Παναμά θεωρείται ουδέτερη θάλασσα και τα τέλη πλεύσης εισπράττονται από την κυβέρνηση της χώρας.
Η Διώρυγα του Παναμά είναι η δεύτερη σε ναυτιλιακή σπουδαιότητα από την άποψη των θαλασσίων μεταφορών στον κόσμο, μετά τη Διώρυγα Σουέζ. Για την κατασκευή της εργάστηκαν άνθρωποι από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Φυσικά δε θα μπορούσαν να απουσιάζουν από ένα τέτοιο έργο οι Έλληνες όπως μαρτυρά η φωτογραφία από το μουσείο της διώρυγας στο Μιραφλόρες.
Αν αναζητάτε καταλύματα στη χώρα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
