Up

ΧΑΡΚΟΒΟ

by 26 May 2021 Europe, Travel 6

Περισσότερο λακωνικός δε θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος του άρθρου που αφορά την επίσκεψη μου στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας. Ίσως ο λόγος είναι πως και το ίδιο το Χάρκοβο ή Χάρκιβ είναι από μόνο του λιτό και απέριττο.

Είναι γενικά παραδεκτό πως η συγκεκριμένη πόλη του ουκρανικού Βορρά δε φημίζεται για τη φυσική ομορφιά της. Είναι μια πεδινή και σε γενικές γραμμές συμπαθητική μεγαλούπολη. Η αρχιτεκτονική της είναι σαφώς επηρεασμένη από τη Σοβιετική περίοδο και μόνο σε κεντρικά σημεία θα δει κανείς κτήρια προγενέστερα. Κατά την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης ήταν πρωτεύουσα της Ουκρανίας και στις μέρες μας κατοικείται από περίπου 1.500.000 ψυχές.

Είναι γεγονός πως η πόλη συμμετείχε ενεργά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τούτο είναι εμφανές στα πολλά μνημεία που στέκουν σε διάφορα σημεία της πόλης. Μάλιστα είχε την ατυχία να ισοπεδωθεί δυο φορές, την μία κατά την επέλαση των ναζί και έπειτα από την αντεπίθεση του κόκκινου στρατού.

Το Χάρκοβο είναι αρκετά απλωμένο στη γόνιμη βορειοανατολική Ουκρανία και έχει εκτεταμένο δίκτυο μεταφορών. Το μετρό της πόλης είναι αρκετά παλιό, παρόλα αυτά είναι εξαιρετικά βολικό και πάμφθηνο μιας και το εισιτήριο κοστίζει μόλις μερικά λεπτά του ευρώ. Διαθέτει μήκος δικτύου 35 χιλιόμετρα και 28 σταθμούς.

Στην πόλη είναι αποτυπωμένο το έντονο βιομηχανικό παρελθόν της. Ακόμη και στις μέρες μας έχει αναπτυγμένη βαριά βιομηχανία και όπως αντιλήφθηκα στην επίσκεψη μου, το Χάρκοβο κατά την δημιουργία και την ανάπτυξη του επικεντρώθηκε ώστε να είναι κυρίως λειτουργικό παρά όμορφο.

Η αφορμή για την επίσκεψη μου στην πόλη ήταν οι δύο ουκρανοί φίλοι που γνώρισα σε ένα προηγούμενο μου ταξίδι. Έπειτα από παρότρυνση τους επισκέφτηκα με έναν ακόμη φίλο από Ελλάδα, την πατρίδα τους. Η αρχική μας συνάντηση ήταν στο αεροδρόμιο του Κιέβου και από εκεί μιας και περιπλανηθήκαμε για μερικές ημέρες στην Κριμαία, ανηφορίσαμε για τη γενέτειρα τους το Χάρκοβο. Στο σύνολο μείναμε μία εβδομάδα στην πόλη και μπορώ να πω μετά λόγου γνώσεως πως το πρόγραμμα μας είχε κυρίως φαγητό, ποτό, ξενύχτι και το αντίστροφο.

Όπως με ευκολία μπορεί να καταλάβει κανείς, στο συγκεκριμένο κείμενο δε θα λάβει πληροφορίες για τα διάφορα μουσεία της πόλης ή για τους χώρους πολιτισμού. Το μόνο που μπορώ να πω με σαφήνεια είναι πως στο Χάρκοβο υπάρχουν αρκετά όμορφα εστιατόρια και μπυραρίες για φαγητό και όμορφα μπαρς και επιβλητικά κλαμπς για αργότερα. Η νυχτερινή διασκέδαση στην πόλη είναι αρκετά έντονη και σχετικά οικονομική για τα δεδομένα ενός μέσου Έλληνα ταξιδιώτη.

Ο Λένιν επί σκηνής

Το ποδοσφαιρικό καμάρι της πόλης είναι αναμφίβολα η Μέταλιστ με αξιοπρεπείς παρουσίες στο ουκρανικό πρωτάθλημα, καθώς και στα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά σαλόνια. Η αθλητικότητα των ντόπιων φαίνεται καθημερινά και στους δρόμους. Το περπάτημα είναι μέρος της καθημερινότητας τους και αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στα γυμνασμένα κορμιά που συναντάς γύρω σου. Παρόλο που οι διατροφικές συνήθειες των Ουκρανών δεν είναι ιδιαιτέρως υγιεινές. Το κρέας είναι βασική πηγή τροφής, όμως όπως αντιλήφθηκα στην καθημερινότητά τους αναπόσπαστο κομμάτι παίζουν οι σούπες, που καταναλώνονται όλο το χρόνο και οι μερίδες τους είναι σχετικά μικρές. Αυτό συμβάλλει προφανώς σε μία ισορροπία.

Εστιατόριο “Ελλάδα” στο κέντρο της πόλης

Το Χάρκοβο μου έδωσε την εντύπωση μιας νεανικής πόλης. Είναι μάλιστα γνωστή φοιτητούπολη για αυτό μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι νεαρής ηλικίας. Παράλληλα μου έδωσε την εντύπωση πως ακόμα ψάχνει να βρει την ταυτότητα της. Ίσως είναι ιδέα μου, αλλά ο πληθυσμός της πόλης ακροβατεί πολιτισμικά μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Η περιοχή παρόλο που δεν είχε αποσχιστικές τάσεις κατά τον προηγούμενο εμφύλιο μοιάζει να μην έχει και πολλά κοινά με έναν κάτοικο από τη Δυτική ή τη νότια Ουκρανία. Όπως μου είπε και ο ντόπιος φίλος Άντον. “Δε με νοιάζει σε ποια χώρα θα ανήκω, αρκεί να τελειώσει ο πόλεμος και να μην είμαι πολίτης ενός αμφιλεγόμενου κράτους σαν το Κόσοβο”.

Στο σπίτι του Άντον για δείπνο που μας ετοίμασε η μητέρα του

Μπορεί να μη με κέρδισε με τη γοητεία του το Χάρκοβο, με άνεση όμως θα πήγαινα ξανά. Θα αφιέρωνα επίσης περισσότερες ημέρες για να εξερευνήσω και τη δυτική πλευρά της χώρας. Όπως έγραψα και στο παρελθόν, την Ουκρανία τη θεωρώ από τα κρυμμένα διαμάντια της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.

Αν αναζητάτε καταλύματα στη χώρα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.

Comments

comments


ABOUT THE AUTHOR

Runvel

Leave a Reply

Most Viewed