Ένα γραμμάριο δράσης ισοδυναμεί με ένα τόνο θεωρίας, είχα διαβάσει κάπου την προηγούμενη εβδομάδα και οφείλω να συμφωνήσω με τούτο το ρητό. Αν και μόλις είχα επιστρέψει από την Ινδία και όντας παντελώς απροπόνητος και απαίδευτος, επέλεξα να συμμετάσχω σε έναν από τους αγαπημένους μου “μικρούς” αγώνες. Το βουνό ήταν πανέτοιμο εδώ και ημέρες για τον αγώνα και προτίμησα τη δράση και ας ήμουν παντελώς ανέτοιμος, από τη μοιρολατρία της άσκοπης θεωρίας.
Οι λόγοι που αγαπώ το Sougliani trail είναι πάμπολλοι. Αφενός είναι η φυσική ομορφιά του Στρατονικού όρους. Πρόκειται για ένα βουνό που δεν θεωρείται από τα ψηλά της χώρας μας, είναι όμως αρκετά απότομο και τόσο κοντά στη θάλασσα που στα μάτια μας ,τα 859 μέτρα του φαντάζουν πολύ περισσότερα. Τα μονοπάτια του περνούν από υπέροχα κατάφυτα σημεία γεμάτα οξιές, καστανιές, βελανιδιές και αρκετά ακόμη, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να βρει κανείς τρεχούμενα νερά σε πολλά σημεία του. Από την άλλη, γειτνιάζει με τον τόπο καταγωγής μου τα Βρασνά και υπάρχει ένα έντονο συναισθηματικό δέσιμο. Ο σημαντικότερος λόγος όμως που ο αγώνας ξεχωρίζει στα μάτια μου, είναι οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από την δημιουργία του. Τα μέλη του Φ.Ο.Σ Σταυρού κάνουν μια φιλότιμη και ανιδιοτελή προσπάθεια για τη διαφύλαξη, συντήρηση και προστασία του Στρατονικού όρους καθ’όλη τη διάρκεια του έτους. Με συνεχείς εξορμήσεις είτε ατομικά είτε ομαδικά, τα μέλη του συλλόγου περνούν αμέτρητες ώρες στα μονοπάτια. Η δημιουργία του συγκεκριμένου αγώνα αποσκοπεί στο να γνωρίσει το ευρύ κοινό, ένα βουνό άγνωστο στους περισσοτέρους.
Το Sougliani trail τείνει να γίνει θεσμός. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η διοργάνωση στέφεται με επιτυχία. Οι συμμετέχοντες γίνονται ολοένα και περισσότεροι και οι διοργανωτές χρόνο με το χρόνο αποδίδουν τα μέγιστα, παρέχοντας τα πάντα στους συμμετέχοντες. Η αγάπη τους για το βουνό είναι έκδηλη και τούτο φαίνεται στην άριστη κατάσταση που “παρέδωσαν” τη διαδρομή του αγώνα στους δρομείς. Τα μονοπάτια για άλλη μια χρονιά ήταν τόσο καθαρά που θα πίστευε κανείς πως σκουπίστηκαν με ηλεκτρική σκούπα. Όποιος ανεβαίνει σε βουνά αντιλαμβάνεται πόσο δύσκολο είναι να διατηρηθούν σε τέτοια άριστη κατάσταση. Η σήμανση του αγώνα ήταν υποδειγματική, σε βαθμό που θα τη ζήλευε ακόμα και ένα ακριβό GPS. Το να βγει κανείς εκτός διαδρομής ήταν σχεδόν αδύνατο, μιας και σε όλο το μήκος της, τα σημάδια ήταν αρκετά και σε εμφανή σημεία. Οι σταθμοί τροφοδοσίας ήταν πέντε στο σύνολο, παρέχοντας στους δρομείς τα απαραίτητα και σε αφθονία. Νερά, ισοτονικά, αναψυκτικά, ξηροί καρποί, αλμυρά, χειροποίητες μπάρες και πολλά ακόμα στόλιζαν τους πάγκους στα σημεία εφοδιασμού.
Αν θα μπορούσα να περιγράψω τον αγώνα με μερικές λέξεις θα το περιέγραφα ως μικρό και σκληρό. Με μήκος λίγο πάνω από τα 24 χιλιόμετρα και με 1600 μέτρα θετικών υψομετρικών διαφορών, αποτελεί ένα από τους πιο σκληρούς αγώνες στην κατηγορία του. Τα υψομετρικά που «μαζεύει» ο δρομέας είναι άριστα κατανεμημένα και ουσιαστικά το προφίλ του αγώνα σε μορφή γραφικής απεικόνισης είναι τρεις πυραμίδες, με τρεις αντίστοιχες αναβάσεις και καταβάσεις. Με αυτόν τον τρόπο η διαδρομή έχει περισσότερο ενδιαφέρον, διότι δεν είναι απλώς μία επίπονη ανάβαση την οποία ακολουθεί μία εξίσου σκληρή κατάβαση. Φέτος μάλιστα έπειτα από μια προσθήκη ενός ανηφορικού μονοπατιού, η διαδρομή του αγώνα περνά και από την κορυφή του Στρατονικού όρους.
Για πρώτη χρονιά η διοργάνωση σκέφτηκε να δημιουργήσει και έναν μικρότερο αγώνα μήκους 12 χιλιομέτρων με ταυτόχρονη εκκίνηση, για όσους ήθελαν να πάρουν μια γεύση από το ορεινό τρέξιμο ή ήθελαν να δοκιμάσουν μία γρηγορότερη κούρσα. Η επιλογή των διοργανωτών να ξεκινήσουν και οι δύο αγώνες την ίδια στιγμή ήταν σωστή, καθώς με αυτό τον τρόπο δεν υπήρξε κάποιος συνωστισμός ή παρεμπόδιση των γρηγορότερων αθλητών από τους πιο αργούς. Επίσης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά διεξήχθη ο αγώνας Sougliani kids για τους μικρούς μας φίλους. Το μέλλον του αθλήματος διαγράφεται λαμπρό.
Πέρα από τους διοργανωτές, μεγάλο μέρος της επιτυχίας του αγώνα το οφείλουμε στους εθελοντές. Αυτοί είναι που δίνουν ψυχή σε κάθε αγώνα αφιερώνοντας τον πολύτιμο χρόνο τους για την εξυπηρέτηση και την προστασία των συμμετεχόντων. Ήταν πανταχού παρόντες και με το χαμόγελο στα χείλη.
Το 3ο Sougliani trail πέρασε στο παρελθόν και θεωρώ πως άφησε γλυκιά γεύση σε όλους τους δρομείς. Όλοι μας ανανεώσαμε το ραντεβού για του χρόνου. Το κόστος συμμετοχής ήταν 10 ευρώ για το μεγάλο αγώνα και 7 ευρώ για το μικρότερο. Μεταξύ άλλων οι αθλητές έλαβαν μετάλλιο, αναμνηστικό δίπλωμα και είχαν ηλεκτρονική χρονομέτρηση. Η εκκίνηση δόθηκε ακριβώς στην ώρα της δίχως περιττές χρονοτριβές και οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδανικές για τρέξιμο.
Τις εντυπώσεις μου από τους αγώνες που συμμετέχω επιλέγω να τις κλείνω με παρόμοιο τρόπο. Δίνοντας πολλά μπράβο σε διοργανωτές, συνοδούς και όλους τους συμμετέχοντες, ακόμα περισσότερα συγχαρητήρια στους τρεις πρώτους νικητές κάθε κατηγορίας και επιπλέον συγχαρητήρια στους εθελοντές, μιας και χωρίς αυτούς κανένας αγώνας δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί.
*Oι φωτογραφίες είναι από τη διαδρομή, όχι όμως τραβηγμένες την ημέρα του αγώνα.