Κάπου κοντά στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας, βρίσκονται τα πιο καταπράσινα βουνά, τιρκουάζ ποτάμια, πέτρινα γεφύρια αλλά και σπίτια και ευγενικοί και καλόκαρδοι άνθρωποι. Μην ξεχάσω να αναφέρω και το καταπληκτικό φαγητό.
Δίπλα στην Κόνιτσα, την τελευταία κωμόπολη της Ελλάδας στα σύνορα με την Αλβανία και σε απόσταση περίπου 7 δεντροσκίαστων χιλιομέτρων, βρίσκεται το χωριό Πηγή ή κατά τα παλιότερα χρόνια Πεκλάρι. Δικαίως του έχει δοθεί αυτό το όνομα λόγω του πλήθους των πηγών της. Είναι χτισμένη μέσα στη χαράδρα του ρέματος Τοπόλιτσα, με αποτέλεσμα να βλέπεις μόνο κάθετα βουνά και δέντρα. Τα σπίτια της είναι σκαρφαλωμένα στην πλαγιά της χαράδρας στα 750 μέτρα υψόμετρο, το οποίο είναι ο υπεύθυνος της δυσκολίας να ανεβοκατέβεις τους σχεδόν κάθετους δρόμους του χωριού, ειδικά αν είσαι και αγύμναστος όπως εμείς. Συγνώμη Κώστα, παρόλο που η σελίδα είναι ο βωμός του νους υγιής εν σώματι υγιές, υπάρχουμε κι εμείς οι άλλοι.
Το να ζεις στην Πηγή σου δίνει τη δυνατότητα να διαμείνεις στο παλιό πέτρινο δημοτικό σχολείο, το οποίο έχει διαμορφωθεί σε ξενώνα, εστιατόριο και καφέ. Στην αυλή του έχει και παιδική χαρά και όλος αυτός ο συνδυασμός προσελκύει κόσμο από το χωριό αλλά και από την Κόνιτσα. Είναι και ο μοναδικός ξενώνας του χωριού.
Το να ζεις σε φαράγγι σου δίνει τη δυνατότητα να κοιμάσαι και να ξυπνάς με τους ήχους της φύσης σε dolby surround υπόκρουση. Το θρόισμα των φύλλων, το κελάρισμα από το ποτάμι που το ακούς αλλά δεν το βλέπεις λόγω των δέντρων, ευτυχώς δηλαδή γιατί δε βλέπεις και το βάθος του γκρεμού κατε με, αλλά και τα κουδούνια από τα αιγοπρόβατα καθώς και το λάλημα του πετεινού, ο οποίος σε αυτό το μέρος του κόσμου καθυστερεί να λαλήσει το πρωί. Αυτό το καθιστά ένα από τα καλύτερα μέρη στην Ελλάδα για τους απανταχού μαχμουρλίδες που δεν αντέχουν το πρωινό ξύπνημα. Σύμφωνα με τη μελέτη που διεξάγαμε, αυτό συμβαίνει λόγω των πολύ ψηλών βουνών τριγύρω που καθυστερούν την εμφάνιση του ήλιου το πρωί. Σε συνδυασμό με το κλίμα της περιοχής μπορεί να σου χαρίσει τον πιο ξεκούραστο ύπνο, καταπληκτικό;
Πέρα από τον ύπνο λοιπόν, ακόμα κι εμείς δε μπορέσαμε να αντισταθούμε στα μοναδικά αξιοθέατα της περιοχής. Τα πέτρινα γεφύρια, δείγμα της αρχιτεκτονικής της περιοχής είναι χάρμα οφθαλμών. Δύο από αυτά βρίσκονται πολύ κοντά στην Πηγή, για την ακρίβεια το ένα είναι στο χωριό και το άλλο βρίσκεται στην Κόνιτσα, το οποίο μπορείς να το προσεγγίσεις με το αυτοκίνητο και από εκεί και μετά να πάρεις την περιπατητική διαδρομή που ξεκινάει μόλις περάσεις τη γέφυρα και σε οδηγεί κατά μήκος του Αωού μέσα στο φαράγγι.
Η Κόνιτσα, επίσης, είναι μία κωμόπολη με αρκετά σημεία ενδιαφέροντος και θέα στον κάμπο, όπου ενώνονται τρία ποτάμια, μάλλον την άνοιξη γίνεται αυτό, που έχουν λιώσει και τα χιόνια γιατί εμείς που την επισκεφτήκαμε Σεπτέμβριο δεν ήμασταν τυχεροί να το δούμε αυτό. Τα πεζοπορικά μονοπάτια είναι πραγματικά πολλά και προσελκύουν τους λάτρεις του είδους, βέβαια δεν είμαι η πλέον κατάλληλη να υποδείξω από που ξεκινάνε ή το βαθμό δυσκολίας γιατί μετά από ένα λουκούλιο γεύμα που αποτελείται κυρίως από αμνοερίφια(κοκορέτσια, κοντοσούβλια κτλ), το μόνο που επιθυμείς είναι, τα βουνά να τα αγναντέυεις με μια δροσερή μπύρα στο χέρι και όχι να τα εξερευνείς. Μια ανάσα δρόμο βρίσκονται και οι διάσημοι αδερφοί των Μαστοροχωρίων, στα οποία ανήκει και η Πηγή, τα Ζαγοροχώρια.
Η Ήπειρος με την ξεχωριστή ομορφιά της και τον πολιτισμό της μας κέρδισε. Ιδανικό μέρος ακόμα και το καλοκαίρι, ιδιαίτερα αν αποζητάς τη δροσιά και την ηρεμία, αλλά και αν έχεις οικογένεια με μικρά παιδιά όπως κι εμείς.
Αν αναζητάτε καταλύματα στην περιοχή ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
