Είναι ορισμένες φορές που δεν χρειάζεται κανένας ιδιαίτερος λόγος για να διοργανώσεις κάποιο ταξίδι. Καμιά φορά αρκεί ένα τραπέζι γεμάτο τσίπουρα και κάποιος από την παρέα να πετάξει “Λέτε να πάμε κανένα Νις ρε μα…ες?” . Και κάπως έτσι βρέθηκα στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, ένα φθινοπωρινό τριήμερο μαζί με ακόμα έξι σερνικούς νοματαίους.
Εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη πέρα των πολλών καλών που διαθέτουμε, έχουμε την τύχη να γειτνιάζουμε με τα λοιπά Βαλκάνια. Σε απόσταση μερικών ωρών με το αυτοκίνητο μπορούμε να προσεγγίσουμε πολλά και όμορφα μέρη της Βουλγαρίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας και της Σερβίας. Έτσι λοιπόν και εμείς επιβιβαστήκαμε μια Παρασκευή πρωί σε δύο αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε σαν άλλο κομβόι με κατεύθυνση βορινή, για την διαδρομή των 6 ωρών περίπου. Όλοι οι χάρτες και τα gps υπολογίζουν τη διαδρομή των 408 χιλιομέτρων σε 4:30 ώρες. Όπως πάντα όμως ο υπολογισμός γίνεται με τα ανάλογα όρια ταχύτητος και μετρούν τη διαδρομή λες και δε σταματάει κανείς σε σύνορα, διόδια και δεν έχει δικαίωμα κανείς εκ των επιβατών να πάει τουαλέτα. Παρόλα αυτά σε γενικές γραμμές ο δρόμος μέχρι το Νις είναι σε πολύ καλή κατάσταση και τα χιλιόμετρα γίνονται πλέον ξεκούραστα και με ασφάλεια. Χαρακτηριστικό είναι πως το χειρότερο τμήμα της διαδρομής είναι από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τους Ευζώνους. Τόσο στα Σκόπια όσο και στη Σερβία υπάρχουν αξιόλογοι αυτοκινητόδρομοι. Στο νότιο τμήμα της Σερβίας μάλιστα εδώ και μερικούς μήνες δόθηκε στην κυκλοφορία ένα νέο τμήμα που ελαχιστοποιεί κατά πολύ τη διαδρομή.
Θεωρώ αξίζει να αναφερθεί πως για να διασχίσει κανείς ολόκληρη τη χώρα των Σκοπίων από το νότο στο βορρά, θα χρειαστεί περίπου 180 χιλιόμετρα και θα περάσει από τέσσερα διόδια, τα οποία στο σύνολο τους κοστίζουν 6 ευρώ (από 1 ευρώ μέχρι 2 ευρώ, ανάλογα το διόδιο). Οι υπάλληλοι δέχονται ευρώ αν όμως κάποιος διαθέτει το τοπικό νόμισμα πληρώνει ελαφρώς λιγότερα στην αναλογία. Στη Σερβία σχεδόν με την είσοδο σου στη χώρα, εκδίδεις ένα χαρτί από ένα γραφείο διοδίων και πληρώνεις το κόμιστρο στην έξοδο σου από τον αυτοκινητόδρομο, ανάλογα με τη χιλιομετρική απόσταση που διένυσες. Στα σύνορα οι έλεγχοι είναι τυπικοί όπου συνήθως περνά κανείς γρήγορα έχοντας μαζί του μόνο την ταυτότητα, τόσο στα Σκόπια, όσο και στη Σερβία.
Είχε πλέον μεσημεριάσει και έπειτα από μία άνευ λόγου είσοδο στην πρωτεύουσα των Σκοπίων, είχαμε πλέον φτάσει στο Νις. Την πόλη των περίπου 200.000 με τη μακρόχρονη ιστορία. Ιδρύθηκε από τους Σκορδίσκους το 279 π.Χ . Κατά τη διάρκεια των Ρωμαϊκών ετών , η Ναϊσσός όπως ονομαζόταν υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πόλεις-κόμβοι ολόκληρης της Αυτοκρατορίας. Στα δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια της ιστορίας της , η πόλη αυτή της Σερβίας, έχει βγάλει από τα σπλάχνα της πολλές προσωπικότητες. Αναμφίβολα όμως η σημαντικότερη από αυτές, ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος. Ο πρώτος Χριστιανός Αυτοκράτορας και ιδρυτής της Κωνσταντινούπολης γεννήθηκε στη Ναϊσσό από μητέρα Ελληνίδα από την Βιθυνία και πατέρα Ρωμαίο αξιωματούχο με καταγωγή από την Ιλλυρία.
Είναι πράγματι αλήθεια πως το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί τιμή και καμάρι για τους ντόπιους. Το έμβλημα του συνονόματου μου αυτοκράτορα κοσμεί τα σύμβολα της Νις και το όνομα του έχει μέχρι και το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης.
Το κέντρο της πόλης είναι αρκετά όμορφο με σύγχρονες υποδομές, έναν συμπαθητικό εμπορικό πεζόδρομο και πάμπολλα καφέ. Δίχως αμφιβολία το σημαντικότερο αξιοθέατο της πόλης είναι το κάστρο της. πρόκειται για ένα οχυρωματικό έργο του παρελθόντος, στις βόρειες όχθες του Νίσαβα, του ποταμού που διαρρέει την πόλη.
Στο εσωτερικό του κάστρου υπάρχει ένα πολύ ξεχωριστό δασάκι που ενδείκνυται για περίπατο και αναψυχή. Εντός των τειχών υπάρχουν επίσης όμορφες καφετέριες κάτω από τη σκιά των φυλλοβόλων δέντρων ,όπου μπορεί κανείς να κάνει μια ανάπαυλα με άρωμα εξοχής. Απέναντι ακριβώς από την κεντρική είσοδο του κάστρου βρίσκεται ένα πολύ όμορφο κτίσμα που άλλοτε λειτουργούσε ως χαμάμ και πλέον είναι κατάστημα με αναμνηστικά. Στα δρομάκια μέσα στο οχυρό μπορεί κανείς να κινηθεί και με το πολύχρωμο τρενάκι που κάνει τον κύκλο του κάστρου και είναι εξαιρετικά δημοφιλές κυρίως τα σαββατοκύριακα.
Μιας και το Νις αποτελεί μία από τις σημαντικότερες πανεπιστημιουπόλεις της Σερβίας, ο πληθυσμός του είναι ιδιαιτέρως νεανικός. Είναι ένα αστικό κέντρο με έντονη ζωή. Ημερήσια και νυχτερινή. Την ημέρα ο επισκέπτης έχει την επιλογή των πολλών καταστημάτων και μερικών εμπορικών κέντρων που υπάρχουν στην πόλη και το βράδυ έχει πάρα πολλές επιλογές για τη νυχτερινή του έξοδο. Ομολογώ πως δεν πέρασα το κατώφλι κανενός εμπορικού καταστήματος, ούτε από περιέργεια. Εγγυώμαι όμως πως με την παρέα μου επισκεφτήκαμε τα περισσότερα bars και εστιατόρια του κέντρου. Επέστρεψα με μερικά περιττά κιλά, τουλάχιστον όμως άξιζε τον κόπο.
Όπως σε όλη τη Σερβία, έτσι και στο Νις όποιος θέλει να δοκιμάσει street food καλά θα κάνει να αφεθεί στη νοστιμιά της πλιεσκαβίτσα. Πρόκειται για το παραδοσιακό γρήγορο φαγητό της χώρας με ρίζες από το νότο της, κυρίως από το γειτονικό Λέσκοβατς. Πρόκειται για ένα πλατύ και ζουμερό μπιφτέκι με πολύ νόστιμη γεύση , άριστα τοποθετημένο μέσα σε ένα στρογγυλό ψωμάκι συντροφιά κρεμμυδιού και λοιπών λαχανικών, προαιρετικά πικάντικου. Στη χώρα γενικά όποιος δεν είναι λάτρης του κρέατος και δη του χοιρινού, λογικά θα δεινοπαθήσει. Δε θέλω καν να σκέφτομαι πως είναι να είσαι χορτοφάγος και να προσπαθείς να βρεις φαγητό στη Σερβία. Σε ένα παράλληλο σύμπαν θα μπορούσε η χώρα να χαρακτηριστεί ως βασίλειο του κρέατος. Εκεί όπου θέλοντας και μη ο δείκτης της χοληστερίνης του κάθε επισκέπτη, θα παίρνει την ανιούσα έπειτα από μια παρουσία στη χώρα αυτή.
Ένα από τα μέρη της πόλης με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα είναι ο μικρός πεζόδρομος της οδού Κοπιτάρεβα. Είναι επίσης γνωστός ως ο δρόμος των Γανωματήδων μιας και το 18ο αιώνα αντί για καφετέριες που έχει στις ημέρες μας, είχε μαγαζιά με γανωματήδες και άλλους τεχνίτες.
Η πρώην Γιουγκοσλαβία τον τελευταίο αιώνα πέρασε από δεκάδες κύματα. Αυτά βέβαια ανήκουν στο παρελθόν και οι νέες γενιές των Σέρβων ελπίζουν σε ένα καλύτερο και ειρηνικότερο μέλλον. Η ασφάλεια και η σταθερότητα επιστρέφει, με την πόλη να εξελίσσεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια με ολοένα και περισσότερες εταιρείες να δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή.
Δεν ξέρω με σαφήνεια αν η Νις είναι μία πόλη που θα πρότεινα σε κάποιον να την επισκεφτεί, διότι δε γνωρίζω ο καθένας τι ακριβώς αναζητά. Το μέρος δεν είναι εκλεπτυσμένο και κοσμοπολίτικο όπως και η πλειοψηφία των υπόλοιπων βαλκανικών πόλεων, είναι όμως φιλόξενο και αυθεντικό. Δεν έχει κάποια ξεχωριστή ομορφιά από αρχιτεκτονικής άποψης, έχει όμως έντονο παρελθόν και ανθρώπους που στο άκουσμα της λέξης ‘Ελλάδα” θα σου ανοίξουν μέχρι και το σπίτι τους να σε φιλέψουν. Προσωπικά πέρασα όμορφα αφενός διότι είχαμε καλή και ευχάριστη παρέα και αφετέρου ο συνδυασμός ποιότητας-τιμής έκανε το τριήμερο στη Νις, ένα όμορφο διάλειμμα από την καθημερινότητα μας και ευχαρίστως θα ξαναπήγαινα.
Αν αναζητάτε καταλύματα στη χώρα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
