Θυμάμαι πως από τις πρώτες μου παιδικές αναμνήσεις είναι να έχω αγκαλιά μια υδρόγειο σφαίρα και να ψάχνω τον επόμενο, έστω νοητό προορισμό μου. Γενικά μου άρεζε να παρατηρώ χάρτες. Έπλαθα δικούς μου κόσμους και οριοθετούσα τόπους με το παιδικό μου μυαλό. Ακόμα και τα παζλ που μου άρεζαν, ήταν αυτά με τα τοπία και τους χάρτες, παραμερίζοντας τα θέματα που ήταν πιο δημοφιλή για την πλειοψηφία των παιδιών. Ανέκαθεν είχα μια τάση και αγάπη προς τη γεωγραφία και κατά κάποιο τρόπο υπήρξα από αυτά τα παιδιά που ήξεραν πρωτεύουσες κρατών και αναγνώριζαν σημαίες χωρών, πριν καλά καλά μιλήσουν.
Δεν γνωρίζω αν ήταν γονιδιακό, όμως από τότε φαινόταν πως ήθελα να εξερευνήσω τον κόσμο. Στα 36 μου πλέον δεν μπορώ να πω με σιγουριά πως ανταποκρίθηκα στις παιδικές μου προσδοκίες, πάντως έκανα φιλότιμες προσπάθειες να εξερευνήσω όσο μπορώ και φυσικά να συνεχίσω να το κάνω όσο θα με βαστούν τα πόδια μου και θα είναι το μυαλό στη θέση του.
Συνήθως οι νεαροί εξερευνητές περνούν χρόνο μπροστά σε χάρτες και υδρογείους ή διαβάζουν βιβλία αφήνοντας το νου να πάει σε μέρη μαγικά και μακρινά. Έλα όμως που ήμουν και συνεχίζω να είμαι τεμπέλης αναγνώστης. Οπότε μέσα από αυτή την οκνηρία που μαχόταν με τη δίψα για ταξίδι προέκυψε ο φιλοτελισμός. Αντί να σκοτίζεσαι με λόγια βαριά και σκονισμένα βιβλία, έρχεται ένα μικρό και ανθεκτικό χαρτάκι με κυματιστές άκρες που σε μεταφέρει στα πέρατα της γης.
Σύμφωνα με το Wikipedia
“Φιλοτελισμός ονομάζεται το χόμπυ της συλλογής αλλά και της μελέτης των γραμματοσήμων .Το γεγονός ότι κάθε χώρα εκδίδει συνεχώς μια πληθώρα από διαφορετικά γραμματόσημα οδήγησε από την αρχή πολλούς ανθρώπους στην αναζήτηση και συγκέντρωση όσων περισσότερων από αυτά μπορούσαν. Το μικρό τους μέγεθος κάνει εύκολη τη συλλογή και τοποθέτησή τους (συνήθως σε ειδικά άλμπουμ) και ενθαρρύνει την αλληλογραφία με ανθρώπους από διάφορα μέρη του πλανήτη. Πολλά σπάνια γραμματόσημα έχουν αποκτήσει μεγάλη φήμη και είναι αρκετά ακριβά, ενώ κάποιες μικρές χώρες παράγουν περισσότερα γραμματόσημα από όσα «χρειάζονται», απευθυνόμενες στους συλλέκτες και στο κέρδος που θα προέλθει από τη διάθεσή τους.“
Τι υπέροχο χαρτάκι το γραμματόσημο. Πόσοι συμβολισμοί. Πόσες ιστορίες. Πόσα λόγια. Πόσες αναμνήσεις. Πόσα μέρη. Πόσοι βαριεστημένοι υπάλληλοι να το μεταφέρουν. Πόσα σάλια. Πόσες εικόνες και πόσοι άνθρωποι ανά τον κόσμο που τα λατρεύουν και τι υπέροχη και βολική συλλογή μιας και πιάνει ελάχιστο χώρο και μέσα της έχει πολύ ιστορία, χρώμα και ταξίδια.
Ο φιλοτελισμός σας χόμπυ εμφανίστηκε στην Ελλάδα στις αρχές του περασμένου αιώνα μιας και τα πρώτα μαζικά γραμματόσημα ήταν από τη δεκαετία του 1890, με αποκορύφωμα τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896. Το γραμματόσημο στα μάτια ενός πολίτη του 21ου αιώνα συνήθως παραπέμπει σε άλλες εποχές. Πιο αγνές και πιο ρομαντικές. Τότε που υπήρχαν πραγματικά οι αποστάσεις και οι πληροφορίες μεταδιδόταν με πολύ αργούς ρυθμούς.
Είναι πράγματι γεγονός πως η αλληλογραφία στις μέρες μας φθίνει. Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο όντας πιο άμεσο, γρήγορο και οικονομικό, σχεδόν αντικατέστησε εξ’ ολοκλήρου τα γράμματα. Ήδη εμείς η γενιά των 80s προλάβαμε το φιλοτελισμό στη φθίνουσα πορεία του. Μέσα από όλη αυτή την αλλαγή χάθηκε ο ρομαντισμός, η λαχτάρα, η προσμονή και φυσικά το γραμματόσημο. Πως θα έχει άλλωστε λόγο ύπαρξης άλλωστε αν τα ταχυδρομεία υπολειτουργούν.
Είμαστε όμως και εμείς η “συντριπτική μειοψηφία” που τα αγαπούσαμε και συνεχίζουμε να τα αγαπάμε και οπουδήποτε τα συναντήσουμε μπροστά μας, κάνουμε μια στάση να τα περιεργαστούμε. Δεν μπορώ να πω πλέον με σιγουριά πόσα γραμματόσημα διαθέτω και από πόσες χώρες είναι, αλλά είμαι σίγουρος πως αν ψάξω τις προ 25ετίας σημειώσεις μου, σίγουρα θα βρω λεπτομερείς περιγραφές. Αυτό που ξέρω είναι πως παρ όλες τις μετακομίσεις, αλλαγές σπιτιών , τόπων κατοικίας κτλ, η συλλογή ανέκαθεν βρίσκεται σε σταθερό σημείο στο πατρικό μου σπίτι. Αποθηκευμένη με ευλάβεια και αγάπη.
Ακόμα και τώρα όταν βρεθεί κάποιο γράμμα στα χέρια μου, κόβω προσεκτικά τη γωνία που υπάρχει το γραμματόσημο, βράζω νερό, αποκολλάται από το χαρτί και το τοποθετώ με προσοχή σε μια πετσέτα ώστε να μην αλλοιωθεί. Μόλις στεγνώσει , λαμβάνει και αυτό τη θέση του σε ένα από τα πέντε άλμπουμ μου. Το σύνολο της μαζεύτηκε έπειτα από κόπο και αναζήτηση ετών. Παλιά γράμματα συγγενών, αγορά από το εξωτερικό, δικής μου αλληλογραφίας, δωρεές μεγαλυτέρων και οποιασδήποτε άλλης πιθανής μορφής εύρεσης γραμματοσήμου. Από μικρά μέχρι τεράστια και από διαδεδομένα μέχρι σπάνια, διαθέτω υπέροχα κομμάτια και ανά αραιά χρονικά διαστήματα ξεφυλλίζω τα άλμπουμ , αναπολώ, χαίρομαι για αυτά και καμιά φορά τα τακτοποιώ κάπως διαφορετικά. Σαφέστατα η συλλογή μου δεν είναι κάποια από αυτές που θα πρόσεχε ένας συλλέκτης υψηλού επιπέδου, είναι όμως μια αξιόλογη μάζωξη αναμνήσεων και ονείρων ενός νεαρού λάτρη του φιλοτελισμού.
Και στον τίτλο γράφω ΜΙΑ αγαπημένη μου συλλογή διότι σαν ανήσυχος και ονειροπόλος πιτσιρικός είχα πολλές. Αξίζει φυσικά να προσθέσω πως δεν πουλάω κανένα κομμάτι της συλλογής μου, όσο σημαντικά και ασήμαντα να είναι. Η ικανοποίηση του συλλέκτη είναι στην εύρεση, στην απόκτηση και στη θέαση. Οι κληρονόμοι μου ας κάνουν ότι θέλουν.
Φιλοτελισμός = Πολιτισμός
