Είναι αλήθεια ότι τη Μαλαισία την συμπαθείς απευθείας. Ίσως δεν θεωρείται από τους κορυφαίους προορισμούς της Ασίας, αλλά είναι σίγουρα από τις ανερχόμενες χώρες στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Είναι επίσης μια χώρα με αρκετά υψηλό βιοτικό επίπεδο για τα δεδομένα της νοτιοανατολικής Ασίας. Συν τοις άλλοις σημειώνει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και τα ποσοστά ανεργίας είναι ιδιαιτέρως χαμηλά. Σε αυτό συμβάλλει και ο οργασμός ανοικοδόμησης που επικρατεί σε όλη την επικράτεια.
Το οδικό δίκτυο θα ήταν αδύνατο να μείνει ανέγγιχτο από τούτη την κατασκευαστική μανία. Οι σύγχρονοι και ασφαλείς αυτοκινητόδρομοι της, κάνουν τη Μαλαισία ακόμη πιο προσιτή και ελκυστική στον επισκέπτη.
Το συγκεκριμένο άρθρο αφόρα δυο συγκεκριμένα δρομολόγια του οδικού δικτύου της χώρας και ενδεχομένως να βοηθήσει όποιον σκεφτεί να επισκεφτεί αυτή τη γωνιά του πλανήτη.
Στόχος του ταξιδίου μου ήταν η μετάβαση από την πρωτεύουσα Κουάλα Λουμπούρ στην Σιγκαπούρη, με ενδιάμεσο σταθμό τη Μελάκα.
Σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας λοιπόν βρίσκεται ο υπεραστικός σταθμός λεωφορείων με το όνομα ‘Kuala Lumpur Terminal’. Από εκεί ξεκινούν δρομολόγια προς κάθε γωνιά της χώρας. Η μετάβαση προς το σταθμό είναι πολύ εύκολη με το αστικό σιδηροδρομικό δίκτυο.
Κουάλα Λουμπούρ – Μελάκα
Για να μεταβεί κανείς στη Μελάκα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει κάποιο από τα δρομολόγια τριών διαφορετικών εταιρειών. Οι οποίες έχουν κάποιες μικροδιαφορές στην τιμή, την ώρα αναχωρησης και την ποιότητα των μεταφορικών μέσων. Το κόστος της διαδρομής ξεκινά από 13.60 Ρίνγκιτ Μαλαισίας και η διαδρομή είναι κάτι παραπάνω από τρεις ώρες.
Σε όλη τη διάρκεια τούτου του δρομολογίου, το σκηνικό είναι πανομοιότυπο. Μεγάλες και οργανωμένες εκτάσεις καλλιέργειας φοινικόδεντρων διαδέχονται η μια την άλλη. Παράλληλα γίνονται συνεχή έργα βελτίωσης και επέκτασης του οδικού δικτύου και ίσως αυτά να δημιουργήσουν μια κυκλοφοριακή συμφόρηση.
Έπειτα από ένα τρίωρο ξεκούραστο ταξίδι το λεωφορείο τερματίζει στο τερματικό σταθμό της πόλης τον ‘Melaka Sentral’. Εκεί καλό είναι να αγοράσουμε το εισιτήριο του επομένου δρομολογίου για να αποφύγουμε περιττές μετακινήσεις και ουρές τις τελευταίας στιγμής. Για να μεταβεί κανείς στο κέντρο της αποικιακής Μελάκας θα χρειαστεί ταξί ή αστικό λεωφορείο.
Με 1.40 Ρίνγκιτ ανά χείρας, παστώνεσαι σαν σαρδέλα και σε είκοσι λεπτά μεταβαίνεις στο κεντρικότερο σημείο της πόλης. Για την επιστροφή στον τερματικό σταθμό όμως απαιτείται ΠΡΟΣΟΧΗ! Ενώ η πρώτη διαδρομή διαρκεί 20 λεπτά. η επιστροφή από το κέντρο διαρκεί μια ώρα. Οπότε επιβάλλεται η καλή οργάνωση ώστε να είμαστε εγκαίρως στον σταθμό. Διαρκεί περισσότερο διότι το δρομολόγιο κάνει στην ουσία ένα μεγάλο κύκλο της πόλης. Το κόστος της δεύτερης μετάβασης είναι ελαφρώς ακριβότερο (1.50 Ρίνγκιτ).
Μελάκα – Σιγκαπούρη
Τα δρομολόγια για την πανέμορφη Σιγκαπούρη ξεκινούν από τον προαναφερθέντα τερματικό σταθμό της Μελάκα. Εκεί βρέθηκα λοιπόν λίγο πριν την αναχώρηση, μιας και είχα το εισιτήριο μου από την προηγούμενη . Το κόστος ξεκινά από τα 26 Ρίνγκιτ και η διαδρομή διαρκεί περίπου 4 ώρες, συμπεριλαμβανομένων και των συνοριακών ελέγχων. Καθ’όλη τη διάρκεια της διαδρομής οι φοινικοκαλλιέργειες συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν με κάποια μικρά κομμάτια παρθένου τροπικού δάσους να δίνουν αισθητά το παρόν σε αρκετά σημεία της διαδρομής.
Λίγο πριν το τέλος της διαδρομής το λεωφορείο περνά από την συμπαθητική μεθοριακή πόλη Johor Bahru και μεταβαίνει στο συνοριακό σταθμό με το ελληνικότατο όνομα Iskantar (Αλέξανδρος).
Εκεί λοιπόν γίνεται ο πρώτος έλεγχος από την πλευρά της Μαλαισίας και δίδεται στους επιβάτες το απαραίτητο έντυπο που πρέπει να συμπληρωθεί ώστε να παραδοθεί στις αρμόδιες αρχές της Σιγκαπούρης. Το έγγραφο αυτό της υπηρεσίας μετανάστευσης ζητά να γραφούν τα στοιχεία του επιβάτη, τον τρόπο μεταφοράς στα σύνορα, λόγο επίσκεψης, ημέρες διαμονής στη χώρα κτλ. Εδώ να προσθέσω πως δεν απαιτείται Visa για πολίτες ευρωπαϊκού κράτους, για την είσοδο στην Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη.
Εφόσον όλοι οι επιβάτες του λεωφορείου τελειώσουν με τον πρώτο έλεγχο, παραλαμβάνονται από τον οδηγό και μεταφέρονται στη νήσο της Σιγκαπούρης μέσω μιας γέφυρας (συνήθως μποτιλιαρισμένη).
Πλέον βρισκόμαστε σε έδαφος της Σιγκαπούρης. Ο επιβάτης οφείλει να έχει μαζί του όλα τα υπάρχοντα του και να περάσει από τους απαραιτήτους ελέγχους που θυμίζουν αεροδρόμιο . Η χώρα αυτή της Ασίας ,όσο υψηλό βιοτικό επίπεδο και αν έχει , όσο προηγμένη τεχνολογικά και αν είναι. Έχει πολύ αυστηρούς νόμους περί ναρκωτικών και παράνομου αλκοόλ. (Και καλά κάνει). Οπότε θα ήταν βλακώδη κίνηση να έχει μαζί του κανείς κάτι από τα παραπάνω.
Έχοντας τελειώσει κανείς με όλα τα παραπάνω παραλαμβάνεται για άλλη μια φορά από τον οδηγό του λεωφορείου και μεταβαίνει για το κέντρο της πόλης της Σιγκαπούρης. Αξίζει να αναφέρω ότι το οδικό δίκτυο και στις δυο χώρες είναι εξαιρετικό και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα ‘δυτικά’ κράτη. Η όλη διαδρομή ήταν ασφαλής και αρκετά ξεκούραστη. Ενημερωτικά να αναφέρω ότι οδηγούν από την αριστερή πλευρά του δρόμου, αν τυχόν θελήσει κανείς να νοικιάσει αυτοκίνητο.
Αν αναζητάτε καταλύματα στη χώρα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
