Σε όλο τον πλανήτη για να αποκτήσει κάποιος δίπλωμα οδήγησης, ως γνωστό υποβάλλεται σε θεωρητικές και πρακτικές εξετάσεις, οι οποίες υπόκεινται στον λεγόμενο κώδικα οδικής κυκλοφορίας(κ.ο.κ). Υπάρχει όμως ένα τμήμα της υφηλίου που όλα τα παραπάνω φαντάζουν άγνωστα, όπως επίσης άγνωστος είναι ο τρόπος κατά τον οποίο οι οδηγοί αποκτούν δίπλωμα οδήγησης.
Στην συγκεκριμένη περιοχή του πλανήτη επικρατεί ένας μόνιμος και αδικαιολόγητος πανικός στους δρόμους. Όπως στη ζούγκλα που υπερισχύει ο νόμος του ισχυρού, κάτι παραπλήσιο συμβαίνει και στους δρόμους της Ινδίας και της Σρι Λάνκα που είχα τη χαρά να επισκεφτώ. Στα συγκεκριμένα μέρη η κατάσταση στις οδικές αρτηρίες δεν είναι καθόλου πολύπλοκη. Με απλά λόγια αν έχει κανείς μεγαλύτερο όχημα και περίσσιο θράσος, κινείται άνετα σε όλο το οδικό δίκτυο, δεδομένο ότι ξέρεις να χρησιμοποιείς καλά την κόρνα σου.
Η κόρνα λοιπόν στα κράτη αυτά είναι σχεδόν ιερή, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει θέση σε ινδουιστικούς ναούς δίπλα στη θεά Κάλι ή του Βίσνου. Είναι ότι πιο πολύτιμο έχουν τα οχήματα τους μετά τους τροχούς. Είναι πιο ισχυρή και από τα φρένα, μιας αν θες να αποφύγεις κάποιο τροχαίο ατύχημα, οφείλει κανείς να κορνάρει και όχι απαραίτητα να φρενάρει. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να φανταστώ πολίτη του δυτικού κόσμου να θέλει να οδηγήσει στους δρόμους τους, εκτός αν έχει τάσεις αυτοκτονίας. Όσο μπορέσαμε να κωδικοποιήσουμε τα είδη του κορναρίσματος είναι τα εξής:
· Ένα κορνάρισμα : Έρχομαι
· Δυο κορναρίσματα :Στην άκρη-Προσπερνάω
· Τρία κορναρίσματα: Σε βρίζω
Το παράδοξο είναι ότι στο δρόμο δεν θα συναντήσει κανείς λογομαχίες και διαφόρου τύπου χειρονομίες, θαρρείς πως είναι όλοι τους συνεννοημένοι και εκπαιδευμένοι σε αυτόν τον ιδιαίτερο κ.ο.κ. . Γενικά στους δρόμους επικρατεί μια μονίμως ηχηρή κατάσταση που δοκιμάζει το νευρικό σου σύστημα όλο το 24ωρο. Φυσικά είναι απολύτως φυσιολογικό, οι επιβάτες ενός λεωφορείου να πηδούν στην κυριολεξία στις στάσεις είτε να επιβιβαστούν είτε να αποβιβαστούν, οι τριπλοπροσπεράσεις σε κατοικημένες περιοχές είναι για τους ντόπιους μια ρουτίνα και το γεγονός ότι οδηγούν από την αριστερή πλευρά κάνει την όλη εμπειρία πιο τρομακτική.
Το παραπάνω κείμενο παρά το ότι ε΄νια σύντομο και περιέχει πολλές υπερβολές χάριν αστεϊσμού, παρόλα αυτά όλα τα παραπάνω ισχύουν είτε στην υπερβολή τους είτε όχι. Δε χωρά αμφιβολία πως και σε άλλα μέρη του πλανήτη οι οδηγοί είναι αδέξιοι, νευρικοί ή ακόμα και με τάσεις αυτοκτονικές. Στην ινδική υποήπειρο πάντως η κατάσταση στους δρόμους είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη.
Εν κατακλείδι η Σρι Λάνκα και η Ινδία αν ήταν μυρωδιά θα ήταν κάρυ και αν ήταν ήχος θα ήταν κορνάρισμα!!!
Αν αναζητάτε καταλύματα στη χώρα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
