Ήταν ένα μεσημέρι καθημερινής, όταν ήρθε στο μαγειρείο που διατηρούμε, ένας φίλος -πελάτης και με ενημέρωσε πώς την ερχόμενη Κυριακή θα διεξαχθεί ο ημιμαραθώνιος της Κατερίνης. Γνωρίζει ότι μου άρεσε το τρέξιμο και μου έδωσε απλά την πληροφορία. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας είχα ήδη ολοκληρώσει την εγγραφή μου.
Σκέφτηκα πως παρόλο που είμαι σχετικά απροπόνητος, ήθελα να μπω στη διαδικασία της προετοιμασίας για έναν αγώνα. Οι ημέρες διατροφικής σύνεσης πριν από αυτόν, το πρωινό ξύπνημα της Κυριακής, η αδρεναλίνη στη γραμμή εκκίνησης, οι ενδορφίνες μετά τον τερματισμό και τόσα άλλα εθιστικά που σου παρέχει το τρέξιμο. Εξάλλου ο στόχος δε θα ήταν η επίδοση, αλλά το να αφήσω τη ζώνη άνεσης μου και να ταλαιπωρηθώ λιγάκι.
Έφτασε το πρωινό της Κυριακής και η πλατεία Ελευθερίας στην Κατερίνη είχε φορέσει τα δρομικά της. Πλήθος αθλητών, συνοδών, κατοίκων και εθελοντών βρισκόταν στο χώρο για να συμμετάσχει ο καθένας από το δικό του μετερίζι στο αθλητικό δρώμενο.
Η γραμματεία της διοργάνωσης λειτούργησε άψογα και αφού παραλάβαμε το πακέτο συμμετοχής μας, ετοιμαστήκαμε για την εκκίνηση. Στις 11 ακριβώς ξεκινήσαμε όλοι, σα πολύχρωμο μπουλούκι, τον αγώνα μας. Η διαδρομή είναι επίπεδη και ιδανική για υψηλές επιδόσεις. Αν φυσικά διαθέτει κανείς την ανάλογη φυσική κατάσταση. Από το κέντρο της πόλης ο αγώνας κινείται προς τις ακτές. Ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο σε 8,5 χιλιόμετρα ήμασταν στην Ολυμπιακή Ακτή και από εκεί έχοντας τη θάλασσα στο δεξί μας χέρι τρέχαμε προς την παραλία Κατερίνης. Έπειτα από το πέρασμα μας μέσα από τον οικισμό, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για την πρωτεύουσα της Πιερίας. Στα παραλιακά τμήματα της διαδρομής ένιωθες την ησυχία πριν τις ορδές των τουριστών.
Είναι γεγονός πως ανά πέντε χιλιόμετρα υπήρχαν σταθμοί εφοδιασμού με τα απαραίτητα σε αφθονία. Από πλευράς καιρικών συνθηκών, μας συντρόφευε μια τυπική ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα. Ο ιδρώτας έρεε ακατάπαυστα και το δέρμα μας πήρε μια μελαμψή καλοκαιρινή όψη. Έπειτα από 21 χιλιόμετρα στις ασφάλτους της Πιερίας φτάσαμε στον τερματισμό, στην κεντρική πλατεία της πόλης. Εκεί είχε στηθεί ένα όμορφο δρομικό πανηγυράκι. Οι διοργανωτές τα πήγαν περίφημα και θεωρώ πως όλοι οι δρομείς φύγαμε ευχαριστημένοι.
Για τους εθελοντές ότι και να πούμε είναι λίγο. Δίχως αυτούς καμία διοργάνωση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η τροχαία έκανε άψογα τη δουλειά της και οι κάτοικοι της περιοχής αγκάλιασαν τον αγώνα. Το κόστος συμμετοχής ανήρχετο στα 15€ και πέρα από το τεχνικό μπλουζάκι, στην τσάντα του αθλητή υπήρχε μπανάνα, μήλο, μπάρα δημητριακών και χυμός.
Γεροί να είμαστε να τρέξουμε και του χρόνου.
Κώστας Φυλακτός
Bib no 338
