Ο καιρός στην πιο γοητευτική πόλη της Σρι Λάνκα ήταν ιδανικός για βόλτες. Στη λίμνη γύρω από την οποία είναι κτισμένο το Kandy, διάφορα κροκοδείλια και βαράνοι λιαζόταν, ζευγαράκια απολάμβαναν τον περίπατο τους και ένας backpacker από την Ελλάδα περιφερόταν ασκόπως, δίχως να έχει κανένα απολύτως πρόγραμμα. To γλυκό αεράκι που φυσούσε εκείνο το απόγευμα, έκανε την ενδοχώρα της Κεϋλάνης να μοιάζει με το ιδανικότερο μέρος του πλανήτη.
Από τα ομορφότερα σημεία της πόλης, είναι η περιοχή πέριξ του υδάτινου ταμιευτήρα. Ένα μαγικό μέρος πνιγμένο στη βλάστηση που περιβάλλεται από πολύ όμορφα κτίσματα. Τα πολυτελή ξενοδοχεία συνυπάρχουν με όμορφους ναούς και το υψόμετρο της περιοχής δίνει στον ταξιδιώτη την εντύπωση πως βρίσκεται σε κάποια από τις παραλίμνιες πόλεις της Ελβετίας, κατά κάποιο τρόπο.
Κάπου μεταξύ λήψης φωτογραφιών και ξεκούρασης, προσεγγίστηκα από έναν μεσήλικα ντόπιο. Προφανώς αντιλήφθηκε πως ήμουν τουρίστας, για ευνόητους λόγους. Ασπρουλιάρης με σακίδιο και τη φωτογραφική ως κολιέ, δε χρειαζόταν και πολύ μυαλό να με καταλάβει. Μπαίνοντας κατευθείαν στο ψητό, με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να δω μια τοπική παράσταση, αφιερωμένη στις παραδόσεις του τόπου. Παράλληλα με ενημέρωσε πως θα υπάρχει Cobra dancing και Lion dancing. Φυσικά τα lions δεν έχουν καμία σχέση με τη Σρι Λάνκα, αλλά τα επιβλητικά ερπετά έχουν. Τεχνηέντως μου άφησε να αντιληφθώ πως θα υπήρχαν παραστάσεις με ζωντανά φίδια, γητευτές ή κάτι παρόμοιο.
Από τη στιγμή που έλιωσα τις σόλες μου στο περπάτημα, θεώρησα μια πολύ καλή ευκαιρία να παρακολουθήσω τούτη τη γιορτή, που θα ξεκινούσε σε δύο ώρες. Είτε θα είχε φίδια είτε οτιδήποτε άλλο, είχα σκοπό να παρευρεθώ σε τούτη την παράσταση.
Η ώρα πλησίαζε και ο κόσμος άρχισε δειλά δειλά να πλησιάζει στο όμορφο θέατρο που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης. Ο μεσήλικας κύριος ήταν ένας εκ της παραγωγής και προφανώς ένας από τους πολλούς “κυνηγούς” θεατών που ήταν διασκορπισμένοι στην πόλη. Η παράσταση ξεκινούσε, τα φώτα χαμήλωσαν και τα κρουστά άρχισαν να χτυπούν. Οι πρώτοι χορευτές έκαναν την εμφάνιση τους. Καλοντυμένοι και περιποιημένοι, θα έδιναν για άλλη μια φορά τον καλύτερο τους εαυτό προς τέρψιν των θεατών, ντόπιων και μη.
Όσο η ώρα περνούσε τόσο πιο περίπλοκοι γινόντουσαν οι χοροί. Τα ακροβατικά διαδέχονταν το ένα το άλλο και όλο και πιο πολλές φλόγες έκαναν την εμφάνιση τους. Το κοινό παρακολουθούσε με αγωνία το show και οι χορευτές προσπαθούσαν για το καλύτερο. Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς είχαν γυμναστικές ικανότητες που κάλλιστα θα μπορούσαμε να τους συγκρίνουμε με πρωταθλητές ενόργανης.
Είναι αλήθεια πως για το εντυπωσιασμό των θεατών, οι διάφοροι διασκεδαστές το παραέκαναν λιγάκι με τις φλόγες. Τις κατάπιναν, καίγανε το κορμί τους, μέχρι και τη Σριλανκέζικη εκδοχή των αναστεναριών είδαμε. Όλα αυτά για ένα θερμό χειροκρότημα και για μια μικρή αμοιβή.
Δεν χρειάζεται καν να αναφέρω πως τα περί ερπετών και λιονταριών , ήταν απλά ένα διαφημιστικό τρικ για να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο. Βέβαια καλύτερα που δεν υπήρχαν. Δε φταίνε σε τίποτα τα ζωντανά να δίνουν παραστάσεις για τουρίστες και ντόπιους, όποτε αρκεστήκαμε στους ταλαντούχους χορευτές και showmen.
Η εκδήλωση είχε πλέον τελειώσει και ο κόσμος χειροκρότησε την προσπάθεια των συντελεστών. Ήταν ένα συμπαθητικό show με σχετικά τουριστικό ύφος, όπου έπαιρνε κανείς μια ιδέα της ντόπιας παράδοσης. Θα το συνιστούσα σε ένα μελλοντικό επισκέπτη.
Είχε πλέον σκοτεινιάσει στο Kandy και όλη αυτή η ατμόσφαιρα με τις φωτιές, ξύπνησε μέσα μου μια λυσσαλέα επιθυμία για ζύθο. Στην πόλη υπάρχουν όμορφα καταστήματα για να απολαύσει κανείς την μπύρα του συνοδεία τοπικών εδεσμάτων, συνήθως καυτερών. Το ψιλόβροχο είχε ξεκινήσει και έπειτα από τη συμβουλή ενός ντόπιου, η επιλογή μου ήταν το Slightly Chilled. Ένα μοντέρνο lounge bar σε υψηλό σημείο της πόλης, όπου από εκεί έχει κανείς μια υπέροχη θέα της λίμνης του Kandy και του Bahiravokanda Vihara, του επιβλητικού αγάλματος του Βούδα που βρίσκεται σε ένα λόφο απέναντι από το κατάστημα.
Το ύφος του μπαρ ήταν κατά κάποιο τρόπο δυτικού στυλ. Ο Βρετανός ιδιοκτήτης και η Κινέζα σύζυγός του, ευρισκόμενοι τυχαία στην πόλη, αγόρασαν τούτο το κατάστημα και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην κεντρική Σρι Λάνκα. Έφτιαξαν ένα φιλόξενο χώρο που είναι στέκι κυρίως τουριστών και των πιο ευκατάστατων ή εναλλακτικών ντόπιων. Εκεί βρέθηκα με τον Alex. Έναν νεαρό από το Ohio, τον οποίο γνώρισα στο φοβικό δρομολόγιο που έχω προαναφέρει. Είχε πάει στη Σρι Λάνκα για διακοπές, μιας και στη Σαουδική Αραβία όπου εργαζόταν ως καθηγητής αγγλικών, τα σχολεία ήταν κλειστά λόγω ραμαζανιού. Εκμεταλλευόμενος τις αργίες σκέφτηκε να πεταχτεί μέχρι την Κεϋλάνη για ένα δεκαήμερο solo ταξιδάκι.
Οι πρώτες μπύρες άρχισαν να έρχονται στο τραπέζι και το τοπικό φαγητό με ορισμένες δυτικές πινελιές (δηλαδή λιγότερο καυτερό) ήταν εξαιρετικό.
Ξάφνου μια γυναικεία φωνή ακούγεται να λέει …Alex?
Oh my God, ή τελοσπάντων κάτι τέτοιο είπε ο νεαρός και αγκαλιάστηκε με μια συμπατριώτισσα του. Ήτανε λέει μια συνάδελφος του από την Αραβία, που όχι μόνο είχε επιλέξει τυχαία και εκείνη τη Σρι Λάνκα για διακοπές, όχι μόνο ήταν στο Kandy, όχι μόνο ήταν στο ίδιο μπαρ αλλά καθόταν σε ένα τραπέζι παραδίπλα γράφοντας στο ημερολόγιο της. Άκουσον άκουσον! Και ύστερα σου λένε δεν είναι μικρός ο κόσμος. Το ενδεχόμενο να μου κάνουν πλάκα πέρασε από το μυαλό μου, όμως αποδείχθηκε πως το σενάριο ήταν αληθινό.
Όταν δύο καθηγητές αγγλικών στη Σαουδική Αραβία συναντώνται τυχαία στη Σρι Λάνκα
Δίχως όμως αμφιβολία η ψυχή του καταστήματος ήταν μια παρέα κουλ ντόπιων, από αυτές που συναντάς σε όλα σχεδόν τα μπαρ του κόσμου. Ένα mix μεταξύ θαμώνων, εργαζομένων, φίλων του ιδιοκτήτη που με περίσσεια άνεση δίνουν στο επισκέπτη να καταλάβει πως είναι κομμάτι του καταστήματος. Όπως τα γατιά ουρούν στις γωνίες για να αφήσουν το στίγμα τους, κάτι παρόμοιο σε προσομοίωση φιλικού διπόδου. Η αμφίεση τους ήταν διαφορετική από αυτή του μέσου ντόπιου και οι χρυσοί σταυροί όπου όλο καμάρι φορούσαν στο λαιμό τους, μαρτυρούσαν ότι ανήκαν στη Χριστιανική μειονότητα της χώρας.
Οι περισσότεροι ήταν μουσικοί και χαλάρωναν,την παραμονή μιας σημαντικής τους εμφάνισης στο παραθαλάσσιο θέρετρο της Unawatuna. Έτσι αυθόρμητα όλοι εμείς, ντόπιοι, δύο Αμερικανοί και ένας βρεγμένος Έλληνας, γίναμε μια όμορφη παρέα και απολαμβάναμε τις μπύρες Lion που διαδεχόταν η μία την άλλη.
Όταν ήρθε η ώρα να επιστρέψω στο δωμάτιο μου, επιβιβάστηκα σε ένα τρίκυκλο πού βρήκα έξω από το κατάστημα . Ο νεαρός οδηγός, είχε το ίδιο κουλ ύφος με την παρέα στο μπαρ. Το ολοκαίνουριο Tuk Tuk έλαμπε στους δρόμους της πόλης και το δροσερό αεράκι ήταν ιδανικό μετά από μια βραδιά σχετικής κραιπάλης.
Μόλις φτάσαμε και ήρθε η στιγμή της πληρωμής, μου αποκρίθηκε πως δεν είχε μαζί του τα απαραίτητα ρέστα, που ήταν ίσης αξίας με το ποσό της διαδρομής. Ο νεαρός μου υποσχέθηκε πως την επομένη θα βρισκόταν στο ίδιο σημείο και θα πραγματοποιούσε την ίδια διαδρομή μαζί μου δίχως χρέωση. Τα μεσάνυχτα είχαν περάσει για τα καλά στο Kandy και οι μπύρες Lion σε συνδυασμό με την κούραση δε μου έδιναν το περιθώριο για περαιτέρω συζητήσεις. Δεν τον πίστεψα και σκέφτηκα, χαλάλι. Είχα αφήσει ένα μικρό ενδεχόμενο πως μπορεί να έλεγε αλήθεια, μιας και μου είχε πει πως σύχναζε στο Slightly Chilled, στο οποία θα ξαναπήγαινα ούτως ή άλλως.
Την επομένη όταν ξαναπήγα στο μαγαζί και έπρεπε να επιστρέψω πίσω, ήταν εκεί το τσακάλι και μου χαμογέλασε από μακριά. Με αναγνώρισε, φωνάζοντας με και επέμενε να εκπληρώσει το χρέος του. Την εντιμότητα του την εκτίμησα πάρα πολύ και φυσικά επέμενα με τη σειρά μου να δεχτεί, έστω ένα μικροποσό για την πεντάλεπτη διαδρομή προς το δωμάτιο μου. Την ίδια μέρα που ένας οδηγός tuk tuk προσπάθησε να με κλέψει (στο δρόμο για το Βούδα του Kandy) με μια μικροαπατεωνιά, εμφανίστηκε ο κουλ νεαρός αργά το βράδυ για να ισοφαρίσει, σκοράροντας στις καθυστερήσεις.
Η θέα της λίμνης από το άγαλμα του Βούδα. Το Slightly Chilled βρίσκεται στον απέναντι λόφο
To Kandy ίσως να ακούγεται γλυκό, σαν καραμέλα. Θα το χαρακτήριζα πικάντικο με γλυκόξινες νότες. Η πόλη ξέρει να γοητεύει και οι νύχτες της είναι μαγικές. Μια τέτοια βραδιά ήταν και τούτη που έζησα, σαγηνευτική και γεμάτη. Ο εγκέφαλος μου είχε κατακλυστεί από όλα τα αισθήματα της ευφορίας και απολάμβανα κάθε στιγμή της. Η θέα της λίμνης, οι reggae μουσικές σε ένα από τα ωραιότερα καταστήματα της πόλης και η καλή παρέα που βρέθηκε εκεί, έκαναν τούτη τη βραδιά να χαραχτεί στη μνήμη μου.
Αν αναζητάτε καταλύματα στη χώρα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.
