Ήλιος, θάλασσα, ιστορία, πολιτισμός, καλό φαγητό και πολλά ακόμα, μπορεί να βρει κανείς απλόχερα, σε μια γωνιά του πλανήτη. Στη γωνιά εκείνη όπου το απέραντο γαλάζιο χαϊδεύεται από ένα γλυκό ήλιο. Όπου καταπράσινα δάση, δροσίζονται από ορμητικούς χειμάρρους. Εκεί όπου σε κάθε βήμα σου, μπορείς να γίνεις ένα με το παρελθόν.
Δίχως να κρυβόμαστε μεταξύ μας, το μυαλό όλων, αυτομάτως πηγαίνει στην πατρίδα μας και εδώ που τα λέμε , το ίδιο συμβαίνει και στο μυαλό πολλών ξένων φίλων ανά τον κόσμο. Είναι αυτή η πηγαία γοητεία που κάνει την Ελλάδα έναν από τους κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς στον κόσμο. Είναι ίσως αυτό το μπλέ, που όμοιο του δε συναντάς πουθενά.
Με πολυετή πείρα στο χώρο του τουρισμού και της φιλοξενίας, η χώρα μας είναι από τις σταθερές δυνάμεις στον παγκόσμιο τουριστικό κλάδο. Αποτελεί πόλο έλξης για πάμπολλους ταξιδιώτες ανά τον κόσμο, ανεξαρτήτου ηλικίας, μόρφωσης, κοινωνικής τάξης κ.α. Έχουμε όμως τον όγκο των επισκεπτών που μας αξίζει?
Κάπου εδώ όμως γεννάται ένα ερώτημα.
Άραγε εμείς ως Έλληνες, χειριζόμαστε σωστά το θέμα του τουρισμού ή επαναπαυόμαστε στον ήλιο, τη θάλασσα και την πλούσια ιστορία μας?
Πολλοί από εμάς έχουν ακούσει ή έχουν πει τις φράσεις:
- Έλα μωρέ που θα πάνε? Πάλι σε εμάς θα έρθουν για μπάνιο.
- Αυτά έχουμε και άμα θέλουν, αλλιώς να πάνε αλλού.
Προς ενημέρωση πολλών τέτοιων φίλων, αξίζει να αναφέρω, πως φυσικά μπορούνε να πάνε και αλλού, όπως μπορούν να κάνουν και αλλού μπάνιο, να αποκτήσουν τροπικό μαύρισμα σε άλλη παραλία και πολλά άλλα. Ίσως δε θα είναι τόσο όμορφα και ειδυλλιακά όπως θα ήταν στη χώρα μας, αλλά ο ταξιδιώτης θα πάρει τη δόση των διακοπών του και ξέρετε κάτι, οι χαμένοι θα είμαστε εμείς.
Κανένας επισκέπτης της χώρας μας δεν είναι δεδομένος και κάθε εισερχόμενο ευρώ είναι πολύτιμο.
Σε μία χώρα που κυβερνάται από πλιατσικολόγους τις τελευταίες δεκαετίες, με απίστευτα ποσοστά ανεργίας, με χιλιάδες κατοίκους να ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν έχεις την πολυτέλεια να χάνεις επισκέπτες. Δίχως ίχνος δουλοπρέπειας, αλλά με ευγένεια και επαγγελματισμό οφείλουμε να προσελκύσουμε όσο γίνεται περισσότερο κόσμο και να τον κάνουμε να νιώσει ποια είναι η πραγματική Ελλάδα και ποιοι είναι οι αληθινοί Έλληνες.
Αμφότεροι, επισκέπτες και οικοδεσπότες, πρέπει να συνυπάρχουν με αλληλοσεβασμό . Οι πρώτοι θέλουν να περάσουν όμορφα, αφήνοντας το ζεστό τους συνάλλαγμα και οι δεύτεροι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, προσδοκώντας παράλληλα στο κέρδος. Κανείς δεν κάνει χάρη σε κανέναν.
Είναι γεγονός πως οι τουριστικές τάσεις και ο παγκόσμιος ταξιδιωτικός χάρτης αλλάζει με γοργούς ρυθμούς. Θέλοντας και μη, ως χώρα που η βαριά μας βιομηχανία είναι ο τουρισμός οφείλουμε να παρακολουθούμε τούτες τις αλλαγές. Καλώς ή κακώς η εποχή του τριπτύχου “Τζατζίκι, ούζο, συρτάκι” έχει περάσει προ πολλού. Είχε την πλάκα του ομολογώ, όμως ο τουριστικός κλάδος εξελίσσεται, ανάλογα με τις απαιτήσεις του κοινού. Το διαδίκτυο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και πλέον ο τουρισμός διδάσκεται στα καλύτερα πανεπιστήμια. Ζούμε σε μια σύγχρονη κοινωνία και οφείλουμε να προσαρμοστούμε με σοβαρότητα στις νέες ανάγκες που επιβάλλει ο κλάδος, κάνοντας μας πιο δελεαστικό και προσιτό προορισμό.
Επιπρόσθετα, η γεωπολιτική αστάθεια, οι φυσικές καταστροφές, η οικονομική σταθερότητα, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που επηρεάζουν το ταξιδιωτικό κοινό. Είναι πασιφανές πως όλα τα παραπάνω δεδομένα, υπολογίζονται από τους υποψήφιους επισκέπτες κάθε χώρας. Δεν πρέπει να ελπίζουμε σε μία νέα Αραβική άνοιξη ή σε νέα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Τουρκία για να ανέβουν οι δείκτες του εγχώριου τουρισμού. Παρέχουμε ένα μοναδικό “προϊόν” που πρέπει να αναδεικνύεται.
Οφείλουμε σα χώρα να λάβουμε αποτελεσματικά και ουσιώδη μέτρα. Τα δεινά όμως ξεκινούν, από τη στιγμή όπου νωχελικοί κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι διαχειρίζονται έναν τόσο νευραλγικό κλάδο της εθνικής οικονομίας. Κληρωτοί που από τη μία στιγμή στην άλλη, δίχως ίχνος εμπειρίας λαμβάνουν υπουργική θέση, υπάλληλοι του ΕΟΤ που δε γνωρίζουν ούτε τα στοιχειώδη αγγλικά, είναι κάποια από τα σαράκια που σιγοτρώνε την τουριστική υπόσταση της χώρας μας, στην παγκόσμια αγορά. Επίσης παράδοξο αποτελεί ή μη ύπαρξη αυτοτελούς υπουργείου τουρισμού.
Στη χώρα όπου μεγάλο μέρος του ΑΕΠ οφείλεται στον κλάδο του τουρισμού, υπάρχει “αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος στα θέματα του τουρισμού”, που υπάγεται στο Υπουργείο Οικονομίας Ανάπτυξης και Τουρισμού. Δίχως να έχει ξεκάθαρες αρμοδιότητες και πραγματική υπουργική υπόσταση.
Ας μη γελιόμαστε, τα ολοένα και θετικότερα μηνύματα που λαμβάνουμε από τον ταξιδιωτικό κλάδο, οφείλονται σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες επαγγελματιών του τουρισμού και στους ζεστούς ανθρώπους μας. Που όσα και να μας έχουν σούρει κατά καιρούς, όλοι έχουν να λένε για τη φιλοξενία και το φιλότιμο μας. Τούτοι οι καθημερινοί άνθρωποι, είναι αυτοί που δε θα αφήσουν τον επισκέπτη να φύγει από τη χώρα πικραμένος, χαρίζοντας του ένα πλατύ χαμόγελο που θα το κουβαλά σαν αποσκευή, μέχρι την πατρίδα του.
Σίγουρα είναι λογικό πως κακοί πολίτες και άπληστοι επαγγελματίες υπάρχουν στη χώρα μας, όπως και σε όλο τον πλανήτη . Όμως πιστεύω ακράδαντα πως είναι η συντριπτική μειοψηφία και μακάρι με ένα μαγικό ραβδί να εξοστρακιστούν.
Επιπλέον, δεν είναι έξυπνο από πλευράς μας να επαναπαυόμαστε. Για να εδραιωθεί η χώρα στις υψηλές θέσεις του παγκόσμιου ταξιδιωτικού χάρτη ή ακόμα να ανέβει επίπεδο, πρέπει όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό να είναι συνεχώς σε εγρήγορση. Είμαστε αν όχι ο κορυφαίος, ένας από τους κορυφαίους προορισμούς του πλανήτη. Κατ’ εμέ ο υπέρτατος, με αρκετή διαφορά από το δεύτερο και θα επιχειρηματολογήσω.
Με αρκετή δόση σωβινισμού (και γιατί όχι), θα παραθέσω τις σκέψεις μου. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο τόπο με 300 μέρες ηλιοφάνειας τουλάχιστον, με τόσο πλούσια κουζίνα, με έναν από τους κορυφαίους πολιτισμούς, με τόσες φυσικές ομορφιές, με 15000 χιλιόμετρα ακτογραμμών, με χιλιάδες νησιά, με εκπληκτικές ορεινές περιοχές (μιας και είμαστε η τρίτη πιο ορεινή χώρα της Ευρώπης),με φιλικούς ανθρώπους, με παραδόσεις αιώνων, με ασφάλεια και αναρίθμητα άλλα, να μην έχει τη θέση που της αρμόζει στην παγκόσμια τουριστική αγορά και να ακολουθεί στις λίστες χώρες, όπου αντικειμενικά υστερούν σε όλους τους τομείς. Όλα τα παραπάνω θεωρούνται από εμάς ως δεδομένα και κατά κάποιο τρόπο είναι. Συνάμα όμως αποτελούν το θησαυρό μας.
Έχοντας λοιπόν ως όπλο και προίκα όλα τα παραπάνω, πρέπει να τα εξελίσσουμε. Όπως ένα ακατέργαστο διαμάντι με αρκετή εργασία αστράφτει, έτσι λάμπει ο τόπος μας αν το επιθυμήσουμε εμείς. Οι παροχές που προσφέρουμε οφείλουν να ανέβουν επίπεδο και σε τούτο μπορεί να συμβάλλει ο καθένας με τον τρόπο του. Εξάλλου ο τομέας του τουρισμού δεν αφορά μόνο συγκεκριμένους οικονομικούς κλάδους, αλλά όλη την εθνική οικονομία στο σύνολο της.
Είναι πράγματι όμορφο να φιλοξενείται κόσμος στην πατρίδα μας και μετά το πέρας των διακοπών του, να φεύγει ευχαριστημένος. Αυτομάτως μετατρέπεται στον καλύτερο πρεσβευτή μας, στη χώρα του. Με σεβασμό στον άνθρωπο και σε τούτο τον ευλογημένο τόπο, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Είμαστε άλλωστε ένας σκληροτράχηλος λαός με αυθεντική ψυχή, στην πλειοψηφία του. Είμαστε ένας πανέμορφος προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου. Ένας ευλογημένος τόπος που πολλές φορές αδικείται από τους κατοίκους του.
Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για τις ομορφιές της πατρίδος μας, αλλά κάπου πρέπει να σταματήσω.
Σε τούτο το άρθρο δε θα βρει κανείς τρόπους προώθησης και προβολής της χώρας μας. Είναι απλές σκέψεις ενός περιπλανώμενου ταξιδιώτη που αγαπά τη χώρα του. Άλλωστε ένας καλός λόγος, ένα χαμόγελο, ένα ταπεινό κέρασμα, ίσως είναι πολυτιμότερο από την πιο ακριβή τουριστική καμπάνια.
Και μην περιμένουμε να μας αλλάξει κάποιος υψηλά ιστάμενος. Ας γίνουμε εμείς η αλλαγή, που θέλουμε να δούμε γύρω μας.
*Οι φωτογραφίες του κειμένου είναι ενδεικτικές και απεικονίζουν αγαπημένα μέρη του Runvel.
Αν αναζητάτε καταλύματα ρίξτε μια ματιά στις προσφορές της Booking.