Είναι κάποιες πόλεις που δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Αναμφίβολα η Βενετία όχι μόνο ανήκει σε αυτές, αλλά ανήκει στις περιπτώσεις πόλεων που μετριούνται στα δάχτυλα των χεριών, οι οποίες είναι αναγνωρίσιμες από τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού. Μια ξεχωριστή πολιτεία που μοιάζει να επιπλέει στο βορρά της Αδριατικής.
Ότι και να γράψει κανείς για τη Γαληνοτάτη είναι δεδομένο πως έχει ξαναγραφτεί στο παρελθόν. Πολυφωτογραφημένη και με εκατομμύρια επισκέπτες, η εικόνα της Βενετίας με τα κανάλια και τα υπέροχα μεσαιωνικά κτήρια, μοιάζουν τόσο οικεία στον καθένα μας. Είναι κατά κάποιο τρόπο χαραγμένη στο υποσυνείδητό μας, από τα παιδικά μας χρόνια ακόμα. Ιστορίες με το Μάρκο Πόλο, τους Δόγηδες, τις γόνδολες και το βενετσιάνικο καρναβάλι, μας συντροφεύουν από νεαρή ηλικία.
Η Βενετία είναι χτισμένη πάνω σε ένα αρχιπέλαγος 117 νησιών σχηματισμένων από 177 κανάλια σε μια ρηχή λιμνοθάλασσα, που συνδέονται με 409 γέφυρες. Είναι μια πόλη μικρών νησιών, που αυξήθηκαν το Μεσαίωνα με την απόρριψη χωμάτων για να ανυψωθεί το βαλτώδες έδαφος πάνω από τις παλίρροιες. Τα κανάλια που δημιουργήθηκαν ενθάρρυναν την άνθηση ενός ναυτικού πολιτισμού, που αποδείχτηκε βασικός για την οικονομία της πόλης. Σήμερα τα κανάλια αυτά παρέχουν ακόμη τη δυνατότητα μεταφοράς αγαθών και ανθρώπων μέσα στην πόλη.
Αν και τους προηγουμένους αιώνες οι επισκέπτες κατεύθαναν αποκλειστικά δια θαλάσσης, πλέον οι περισσότεροι φτάνουν στο ιστορικό κέντρο είτε οδικώς είτε σιδηροδρομικώς από μια τεχνητή στενή λωρίδα γης στο βορρά. Προσωπικά επιβιβάστηκα στις τρένο από τη στάση Venezia Mestre και σε περίπου 12 λεπτά ήμουν στο βορειότερο σημείο του ιστορικού κέντρου και τερματικό σταθμό των τρένων Venezia Santa Lucia.
Πέρα από τη σιδηροδρομική και οδική χερσαία είσοδο στο βόρειο άκρο της πόλης, οι μεταφορές μέσα σε αυτή παραμένουν (όπως τους προηγούμενους αιώνες) εξ’ ολοκλήρου στο νερό και με τα πόδια. Η Βενετία είναι η μεγαλύτερη αστική περιοχή της Ευρώπης χωρίς αυτοκίνητα. Η τροφοδοσία των οικιών και των καταστημάτων είναι πραγματικά δύσκολη μιας και όλα γίνονται χειρωνακτικά. Μέσα στα στενά ο επισκέπτης θα βρει πληθώρα εστιατορίων, καφέ, ζαχαροπλαστείων και άπειρα ακόμα καταστήματα με αναμνηστικά και ενδύματα.
Στο ιστορικό της κέντρο ζουν περίπου 60.000 ψυχές και καθημερινά την επισκέπτονται αρκετές χιλιάδες τουρίστες. Καμία εποχή του χρόνου δεν είναι εκτός σεζόν στην επιπλέουσα πόλη. Μοιάζει να έχει συνεχώς κόσμο, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, αλλά ποτέ δεν είναι άδεια. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια γίνονται έντονες συζητήσεις κατά πόσο η πόλη θα αντέξει απέναντι στον υπερτουρισμό. Μάλιστα θέτονται ερωτήματα μήπως υπάρξει στο άμεσο μέλλον, πλαφόν καθημερινών επισκεπτών στο ιστορικό κέντρο και ενδεχομένως κατόπιν έκδοσης εισιτηρίου. Επίσης τα υπερμεγέθη κρουαζιερόπλοια που προσεγγίζουν την πόλη θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο τις υποδομές της, λόγω των απόνερων που δημιουργούν και της μαζικής και ταυτόχρονης άφιξης επισκεπτών.
Σε πολλά κεντρικά σημεία της πόλης υπάρχουν πανό διαμαρτυρίας όσο αφορά τη μαζικότητα των τουριστών. Οι πολέμιοι του μαζικού τουρισμού υποστηρίζουν πως με τους συγκεκριμένους ρυθμούς εισροής τουριστών, το μέλλον της πόλης θα είναι δυσοίωνο και πως η ποιότητα ζωής τους υποβαθμίζεται. Από την άλλη μεριά ο τουρισμός είναι η βασικότερη πηγή εσόδων της πόλης, με ότι αυτό συνεπάγεται σε εισοδήματα, θέσεις εργασίας και υποδομές. Αν θέλετε τη γνώμη μου, η Βενετία είναι μία πόλη που αξίζει να δει κάποιος έστω και μια φορά στη ζωή του. Είναι ένα παγκόσμιο μνημείο που ανήκει στην ανθρωπότητα και όχι μονάχα στους κατοίκους του centro istorico. Φυσικά για να συνεχίσει να είναι ένας τέτοιος τόπος, οπωσδήποτε πρέπει να ληφθούν μέτρα προστασίας και ίσως ο ελεγχόμενος αριθμός επισκεπτών ανά ημέρα θα αποτελούσε μια λύση.
Παρόλες τις διαμαρτυρίες είναι σύνηθες τουρίστες και ντόπιοι να συνωστίζονται στα γραφικά στενά. Την ημέρα της επίσκεψης μου έβρεχε ακατάπαυστα και αυτό το γεγονός από τη μία έμοιαζε ως αρνητικό, από την άλλη όμως είχα την ευκαιρία να απολαύσω την πόλη με το λιγότερο δυνατό κόσμο. Σαφώς υπήρχαν πολλοί ακόμη που μοιραζόμασταν τα πλακόστρωτα στενά, όμως ο βροχερός καιρός ήταν αποτρεπτικός για πολλούς περισσότερους. Οι γονδολιέρηδες είχαν αναδουλειές και περιοριζόντουσαν στη συντήρηση του πλεούμενου τους ή σε μεταξύ τους αστεία. Όσο κλισέ και αν ακούγεται, κάθε γωνιά κρύβει κάτι το μοναδικό. Από άκρη σε άκρη το ιστορικό κέντρο αποτελεί ένα στολίδι της Ευρωπαϊκής ηπείρου.
Δε χρειάζεται να έχει κανείς συγκεκριμένο πρόγραμμα κατά την περιπλάνηση του στην πόλη. Όσο εύκολα μπορείς να χαθείς, άλλο τόσο εύκολα θα αντικρίσεις αποσβολωμένος κάποιο υπέροχο κανάλι και ας μην ξέρεις που ακριβώς βρίσκεσαι. Αν δε σε πιέζει ο χρόνος, δε θα σε ενδιαφέρει άλλωστε και πολύ το που συγκεκριμένα στέκεσαι. Στη Βενετία σα χαθείς μόνο κερδισμένος μπορείς να βγεις.
Πέρασα μια όμορφη ημέρα στα μεσαιωνικά στενά της πόλης. Αν και η επίσκεψή μου στη Βενετία δεν ήταν στα αρχικά μου πλάνα. Ήθελα απλώς να είμαι σχετικά κοντά στο αεροδρόμιο του Τρεβίζο ή στα σύνορα με Σλοβενία και με κέρδισε το γεγονός πως βρήκα οικονομικότερο κατάλυμα στη Venezia Mestre από ότι θα έβρισκα στο Ούντινε ή στην Τεργέστη. Σαφώς και δεν το μετάνιωσα και κάποια στιγμή στο μέλλον θα ήθελα να επισκεφτώ ξανά την πόλη των Δόγηδων, υπό άλλες καιρικές συνθήκες.
Για κατάλυμα πάντα κλείνω από τη Booking με την οποία συνεργάζομαι.
